Borsten In De Vitrine - 1 - Sex Verhalen

Borsten In De Vitrine - 1

... niet meer echt kwaad meer zijn!’En dan weer even hevig en boos: ‘En toch was het zeer onbeleefd en onfatsoenlijk! Zoiets doet een heer niet!!’‘Ik weet het,mevrouw, maar ik kon echt niet anders. Ik dacht wat doe ik in godsnaam nu en toch deed ik het…’‘Je bloed zat duidelijk wat lager dan je hersenen!’Daar moest ze zelf om lachen. Ik deed graag mee om de situatie wat te ontspannen..‘Touché!’, zei ik.Ze zweeg even en keek naar mij. Ze zette haar beide handen in haar heupen, leek haar borsten wat naar voren te duwen en zette een voet wat voor de andere alsof ze zeggen wou: kijk nu maar eens goed!‘En wat zagen die veertienjarige ogen? Je hebt me beledigd. Geef me nu ook maar wat complimentjes! Dat heb ik nu wel verdiend!’’Het werd nu plots een spelletje dat zij graag mee wilde spelen. Misschien kwam ik hier toch beter uit dan ik dacht. Haar verontwaardiging en boosheid waren aan het wegebben. Ik voelde dat het antwoord op haar vraag wel eens beslissend zou kunnen zijn voor deze onverwachte ommekeer.‘Ik zal heel eerlijk met je zijn,...?’Ik wachtte even zodat ze haar naam zou zeggen.‘Myriam, maar zeg maar Mieke’.‘Ok, Mieke. Ik zal heerlijk zijn. Ik val als een steen voor rijpere vrouwen. Een vrouw is voor mij pas echt mooi vanaf haar veertigste. Ik hou van vrouwen die geleefd hebben, die iets hebben meegemaakt. Ik hou van een lichaam dat een geschiedenis heeft. Ik hou van dat beetje meer vlees, van de rimpels en de vetlaagjes. Jouw lichaam vertelt zoveel verhalen...’Bij die laatste ...

... zin ging ik met opzet bewonderend met mijn ogen over haar lichaam, van haar geblondeerde half lange haren over haar stevige tieten en haar heupen naar haar benen en verzorgde voeten.‘Alles vind ik mooi en bijzonder aan jouw lichaam, Mieke. Daarom bleef ik voor de vitrine staan. Hoe had ik verder kunnen gaan na het zien van die borsten.’‘Ja, hou nu maar op’, zei ze, wat ongemakkelijk bij wat ik zei.‘Het spijt me, Mieke, ik wil je niet beledigen. Ik zeg nu alleen maar wat ik voel en waarom ik gedaan heb wat ik heb gedaan. Ik weet dat het onfatsoenlijk was en…’’‘Je moet je niet verontschuldigen. Je beledigt me nu niet. Ik ben het alleen niet meer gewoon dit te horen.’Ze klonk plots heel triest en eenzaam.’‘Dat spijt me. Je verdient beter.’‘Ach… het leven gaat zoals het gaat…’, zei ze.‘Tja…’, zei ik, ‘maar zouden we een paar dingen toch niet wat meer naar onze hand kunnen zetten?’‘Wat bedoel je?’‘Je bent een heel aantrekkelijke vrouw. Je zou nog zoveel kunnen meemaken!’‘Laat maar’, zei ze, ‘Ik heb vandaag al genoeg meegemaakt!’Het gesprek viel stil. Ik moest ofwel een nieuw onderwerp ter sprake brengen ofwel vertrekken. Maar Mieke redde de situatie.‘Heb je geen zin in een koffie? Ik wil wel een stevige koffie na dit alles.’‘Heel graag.’‘Kom maar mee naar achteren. Dan maak ik wat koffie.’Ik volgde haar mee naar de achterkant van de winkel, naar een ruimte die dienst deed als opslagplaats voor kleren en als keuken.‘Is dit jouw winkel?’‘Ik help mijn nichtje met het installeren van ...