1. Mijn zoon gaat studeren


    Datum: 6-1-2018, Categorieën: Familie Auteur: Wendy47, Bron: Gertibaldi

    ... met ronde strakke billen en een ronde boezem, ook nog lekker strak en rond. Maar ik vind het voor mezelf ook wel mooier als mijn vormen goed worden geaccentueerd. Ik kreeg een vreemde kriebel in mijn buik want over een paar uur zou Boy alles klaar hebben en was zijn verhuizing een feit. Ik wist wel dat ik hem zou gaan missen. Had onderweg nog wat belegde broodjes gehaald voor de jongens die hem mee hadden geholpen. Dus die waren extra blij toen ze mij binnen zagen komen. Samen wat gegeten en gedronken en toen de jongens weg waren kon ik met mijn werk beginnen. Beetje poetsen en inruimen en we hadden het heel gezellig samen. Muziekje op en zo nu en dan lekker mee zingen. En voor de lol pakte Boy me soms vast en danste hij met me de kamer door. Dan liet hij me keertje in het rond draaien. Was leuk zo samen en even vergaten we het thuisgebeuren en mijn man. Maar voor we er erg in hadden was het al laat en we waren nog niet helemaal klaar met poetsen en opruimen. Maar we waren moe en hadden niet veel zin meer. “Vind het nu wel weer genoeg voor vandaag mam.” zei Boy waarop ik instemmend knikte. “Het is alleen nog lang niet klaar.” antwoordde ik. “Kan je het alleen af morgen of wil je dat ik blijf?” vroeg ik waarop ik eigenlijk hoopte dat hij zou willen dat ik zou blijven. “Het liefste wil ik dat je blijft mam want is nog wel veel werk.” “Alleen je hebt niks anders bij dan wat je nou aanhebt zeker?” Triomfantelijk keek ik hem aan. “Jawel hoor, had voor alle zekerheid ook wat ...
    ... andere kleren meegenomen, want ik weet dat bij zo'n verhuizing er altijd meer werk aan te pas komt dan dat je erg in hebt.” “Dus had er al beetje rekening mee gehouden en heb in de auto een tasje staan met wat spullen erin.” zei ik. Blij lachend keek Boy me nu aan. “Zal pa het goed vinden dan dat je een nacht hier blijft?” vroeg hij. “Laat hem maar aan mij over, dat regel ik wel, maak jij je daar nou maar niet druk om.” en even een kort belletje naar huis was voldoende om mijn man te vertellen dat ik niet naar huis zou komen. We lieten alles voor wat het was en gingen naast elkaar op de bank zitten. “Vind het zo lief van je mama dat je me morgen nog mee wilt helpen.” zei Boy. “Natuurlijk doe ik dat voor je lieverd, weet je toch.” zei ik. “Kan jou toch niet alleen met alle rommel opzadelen.” zei ik weer. Het deed me goed om hem zo opgelucht te zien en zo blij. “Je bent een lieve mams hoor.” lachte hij nu en als soort van dank gaf hij me een zoen op de wang. Ik bestelde wat te eten voor ons tweetjes waar we, even later, samen van genoten. En ondertussen werd er heerlijk gekletst met elkaar. Ik voelde me echt helemaal op mijn gemak. Het deed me goed om eens even niet op mijn tenen te hoeven lopen zoals thuis steeds vaker het geval was. Ik kon hier mezelf zijn en daarom legde ik mijn hoofd op Boy z'n schouder. Hij deed zijn arm om me heen en trok me dicht tegen zich aan. Waarom kon dit bij mij thuis ook niet zo zijn? Boy was liever voor me dan zijn pa, want die gaf me al heel lang het ...
«1234...8»