Een Lesuurtje Vrijaf - Sex Verhalen

Een Lesuurtje Vrijaf

Het was rustiger op de parking dan gewoonlijk, maar ik was te veel in gedachten om daar conclusies uit te trekken. Ik volgde de bekende weg door de lange gangen om te eindigen... voor de gesloten deur van het leslokaal. Dat was vreemd, want de studenten hadden hier normaal de hele voormiddag les. Nu pas viel me op hoe stil het ook in het gebouw was. Had ik me vergist? Het was toch donderdag? Ik hoorde verderop in de gang wat gerommel. Ik zag aan het gymlokaal het karretje van de poetsvrouwen staan. Die zouden vast meer weten.Ik keek naar binnen. Een poetsvrouw in haar groene tuniek stond voorover gebogen te dweilen. Ik zag een elegant kontje dat ik niet kende en ook niet onmiddellijk associeerde met de poetsvrouwen van school. De poetsvrouwen hier waren behoorlijk mollige dames om niet te zeggen dik. Niet de jongste en niet de mooiste. Dit was duidelijk iemand anders. Een veel slanker figuurtje en veel jonger dan haar collega’s. Ik was benieuwd. Ik klopte zacht op de deur:‘Juffrouw, ik….Ze schrok, slaakte een luide kreet en sprong recht met haar hand tegen haar hart. Ze viel bijna achterover van het verschieten. Ik schoot naar haar toe, hield haar tegen en trok haar stevig tegen mijn borst. Een ogenblik lag ze in mijn armen. Ik was onmiddellijk bedwelmd door haar geur en haar warme en zachte lichaam...‘Het spijt me juffrouw! Het spijt me zo! Ik wilde u niet doen verschieten…. Het spijt me zo!’Ze was snel weer zichzelf. Ik liet haar, een beetje tegen mijn zin, los en ...

... verontschuldigde me nogmaals. Ze was wat verlegen, misschien meer door onze aanraking dan door haar opschrikken. Ze moest nu erg lachen met wat er gebeurd was:‘Nee… nee… het spijt mij ook… het is mijn fout…. ik heb bij het minste schrik…oef… amai, amai ... ik had echt niemand verwacht…amai...!’Ik keek in het lachende gezichtje van een bekoorlijke en sexy zuiderse jongedame.‘Ik vind het ook zo vreemd rustig’, zei ik,’ik kom college geven, maar ik zie geen studenten! Is er iets wat ik gemist heb?’‘Er is geen les vandaag. Het is projectweek. Alle studenten werken ergens in de stad.’Natuurlijk. Nu wist ik het weer. De studenten hadden het me vorige week gezegd. Ik was die projectweek compleet vergeten. Ik had verdorie wat kunnen uitslapen… maar dan had ik haar niet ontmoet....Ik wilde niet onmiddellijk vertrekken. Ik zocht naar een onderwerp om met het meisje te praten. Ik vond haar te aantrekkelijk. Misschien kon ik haar wel mee uit vragen voor het weekend? Ik zag in haar ogen dat zij ook wilde dat ik nog wat bleef babbelen.‘Ben je hier nieuw?’, vroeg ik, ‘het is de eerste keer dat ik je zie.’Ze was er nog maar net, vertelde ze. Het was haar eerste week bij deze poetsploeg en het beviel haar erg. Ze vond het een mooi gebouw en ze werkte hier graag. Ze praatte honderduit en ik luisterde aandachtig. Haar koolzwarte ogen, haar glimlach, haar lange strak samengebonden haar, haar duizelingwekkend figuurtje... hielden mij gevangen. En dat had ze snel in de gaten! Ik zag het aan haar bewegingen ...