Het ongeval…….. - Sex Verhalen

Het ongeval……..

Het was zes uur in de morgen toen de wekker ging, “Pffffff……., nu al weer”, zei ik, Frank, tegen mezelf en met een nog slaperige kop stapte ik uit bed. Astrid, mijn vrouw lag nog in diepe rust, ik liep naar de badkamer, stapte onder de douche en liet een straal bijna koud water over mijn rug lopen waardoor ik meteen klaarwakker was, Ik waste me, poetste mijn tanden en liep vervolgens van de trap naar de keuken, ik drukte op de knop van de koffiemachine die onmiddellijk de verse bonen begon te malen en even later zat ik, nadat ik de krant uit de brievenbus had gehaald aan de keukentafel met een kop dampende koffie en las het nieuws in de krant. Maar eerst even iets over mijzelf, ik ben dus Frank, zevenenveertig jaar, zelfstandig loodgieter van beroep, getrouwd met Astrid een lieve knappe vrouw van vierenveertig jaar met een nog prachtig lichaam, we hebben geen kinderen maar wel minstens twee keer in de week seks met elkaar. Ik heb een goed gebouwd lijf, nog strakke billen en mijn persoonlijk stuk gereedschap heeft de afmetingen van negentien centimeter lang en vier en een halve centimeter dik met een grote paars-rode kop. Het was al tegen zevenen toen ik in mijn bestelbus stapte en naar mijn werkplaats reed om spullen te halen voor de eerste klussen van deze dag. In het kleine kantoortje van de werkplaats zocht ik de werkbonnen bij elkaar en maakte nog snel even een bak koffie waarna ik tegen half acht op weg was naar mijn eerste klant die kapotte stortbak had, die ik moest ...

... vervangen. “Pfffff…, loodgieter…, je bent er vroeg bij”, zei de bewoonster met een nog slaperige kop toen ze in haar badjas de deur open deed. “Ja…”, antwoordde ik, “Ik moet toch ergens vroeg beginnen”, en stapte met mijn spullen de woning binnen, het toilet was vlak bij de voordeur dus hoefde ik niet ver te lopen. Een klein uurtje later was ik klaar, maakte de bon en rekende meteen contant af met de vrouw en zei daarna: “Tot de volgende klus maar weer”, en reed naar de volgende klant. Toen ik klaar was bij die klant was het al tegen tien uur en reed ik naar de werkplaats om daar even een boterham te gaan eten. Ik werd opgeschrikt omdat de auto die voor mij reed een oudere dame op de fiets van de weg drukte en die daardoor ten val kwam. De chauffeur van die auto had niets gemerkt en reed door, ik kon net niet meer zijn kenteken opnemen en stopte bij de vrouw die op de grond lag te jammeren om haar te helpen. Nadat ik haar bemoedigend had toegesproken en voorzichtig had gekeken of er iets was gebroken kon ze langzaam opstaan, het bleek dat ze alleen wat schaafwonden had en wat kapotte kleding en haar fiets was ontzet. “Zal ik u even thuisbrengen”, was mijn vraag aan de dame die er voor haar leeftijd, ik schatte zesenvijftig jaar, goed uitzag. “Als je dat zou willen doen …, graag”, antwoordde ze. Ik hielp haar in mijn bestelbusje en zette daarna haar beschadigde fiets achterin, toen ik achter het stuur had plaatsgenomen vertelde zij mij waar ze woonde en ik reed haar naar haar ...