Gewraakte Vrijheid
Datum: 11-12-2018,
Categorieën:
Overspel
Auteur: Kyraatje, Bron: Opwindend
... kunnen wat Netflix kijken, of een spel spelen. Wat je maar wilt. Geen verplichtingen, geen verwachtingen...'Mijn hart schreeuwde 'JA!', en mijn hoofd fluisterde het, zodat Vince het niet zou horen.'Klinkt goed, ik ben voor! Hoe laat is huize Niklas open voor bezoek?''Haha! Je bent welkom op welke tijd je wilt komen. Ik ben doorgaans in het weekend rond 9 uur wakker als ik geen plannen heb.''Top! Zal ik er om 10 uur zijn dan?''Prima, wat lust je graag?''Ik lust graag broodjes, en ik drink altijd water. Lekker goedkoop.''Dat wel. Ik haal wel even wat, morgenvroeg. Zie ik je morgen, Annika!'Hij stuurde zijn adres en ging offline. De kriebels vlogen als een kudde wilde koeien door mijn buik. Ik kon niet wachten, en ik hoefde Vince niet eens iets te vertellen. Die sliep altijd lang uit en zat dan onophoudelijk achter zijn beeldscherm.De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker. Ik keek op de klok en zag dat het half acht was. Ik kroop uit bed zonder Vince te wekken, pakte een stapeltje kleren uit de kast en sloop de trap af. Toen ik op de bank lag, fantaseerde ik over hoe het zou gaan bij Niklas. Stiekem vond ik het erg interessant dat hij ouder was dan ik. Ik zag al helemaal voor me dat we zouden zoenen. Toch voelde ik me een beetje raar over de manier waarop. Ik was het totaal niet gewend om mijn ware gevoelens te uiten, laat staan bij een vreemde te huilen. Ik hoopte dat hij daar maar niet weer over zou beginnen. We hadden zo'n leuk gesprek gehad via onze berichtjes, vond ...
... ik.Om vijf voor tien stond ik voor zijn huis. Ik was nog nooit zo zenuwachtig geweest. Ik bekeek het huis. Niet groot, niet klein, best modern. Niet zo mijn stijl, maar ik was nog veel nieuwsgieriger naar de binnenkant. Ik liep het tuinpadje op en toen ik juist wilde aanbellen, zag ik door het raam van de deur dat Niklas eraan kwam lopen.'Goeiemorgen!' zei hij opgewekt toen hij de deur open deed.'Hey, goedemorgen! Ik wilde net aanbellen.' lachte ik.'Kom erin, loop maar door naar de woonkamer hoor.' Hij klonk erg opgewekt, wat mijn zenuwen iets deed kalmeren.Ik liep de woonkamer in en het viel me op dat hier echt een man woonde. Veel donkere kleuren en ruwe materialen als hout en staal, maar wel netjes. Goedgekeurd, dacht ik. Ik stelde me even voor dat hier ook spullen van zijn ex hadden gestaan, want het zag er enigszins leeg uit.'Wauw, je hebt een mooi huis, hoor!''Dank je wel. Ik moet het nog een beetje herinrichten. Wil je iets drinken?''Ja, graag. Water is prima.'Even later kwam hij met twee glazen water aan lopen en gebaarde dat ik kon gaan zitten. Ik ging op de bank zitten en Niklas ging op een leren stoel zitten. Hij had een schaal vol verse broodjes en een bakje met vers fruit op tafel gezet. Ongemakkelijk nam ik een slok water. Ik klapte nu al dicht en zocht koortsachtig naar iets dat ik kon zeggen.'Daar zitten we dan. Als je honger hebt, moet je gewoon pakken hoor. Ik neem even een croissantje.' zei hij vriendelijk. Met zijn mond halfvol vroeg hij: 'Zei je vriend nog ...