Caitlin - 4 - Sex Verhalen

Caitlin - 4

... mee ?! Waaraan was ze begonnen ? Hier stond ze nu , bijna naakt en kon niets inbrengen. Alle fut om verder te protesteren, had ze opgegeven. Het maakte haar niet meer uit. Ze had eerder moeten weigeren om STOP te zeggen. Nu besefte ze te laat hoe de zaken er voor stonden. Nu zou ze alles moeten ondergaan en hopen dat ze zonder kleerscheuren uit deze benarde situatie zou geraken. Maar niets was minder waar … ! “Jacques kun je eens een handje komen toesteken alsjeblieft ? Het meetlint krijg ik niet strak.” De directeur had hierop zitten wachten. Hij kreeg het warm en koud tegelijk toen de secretaresse hem riep. Eindelijk kon hij met een goede reden, op het toneel verschijnen. Hij had moeite om niet té haastig op te staan en naar het wijfje toe te lopen. Rustig man, rustig. Alles komt in orde. Dit wijfje is straks helemaal van jou ! “Jacques” vervolgde Diane “kun jij hier bovenaan het meetlint eens houden, net onder haar kin ?” Caitlin had het niet meer. Ze moest haar gezicht omhoog kantelen en kon niets merken van wat er zich onder haar afspeelde. Ze voelde de warme adem van de directeur tegen haar boezem. Die hield het meetlint strak tegen haar kin. Hij zat gehurkt op het verhoog en keek met loense blik naar die twee volrijpe borsten die onder de paarse bh verscholen zaten. Een mooier zicht had hij zich niet durven dromen. Wat had hij zin om zich te vergrijpen aan deze prachtige boezem. Het was maar een woord. Maar nee, hij hield zich koest. Voorlopig nog , voorlopig ! ...

... Ondertussen had Diane het onderste eind van het meetlint tegen de venusheuvel van Caitlin geplant. Nu kon ze precies aflezen hoe lang het bovenlijf van het juffertje was. Hiervoor moest ze het meetlint een beetje al te fel eigenlijk tegen de paarse slip aandrukken. Daardoor voelde ze dat er nogal wat beharing verdoken zat. Daar moest in een volgende fase werk van gemaakt worden. Dus noteerde ze dit euvel in haar notitieboekje. “Ziezo, deze maat hebben we al. Nu moet jij Caitlin, één been optillen en over de schouder van Jacques leggen. Enkel op deze manier kan ik de juiste lengte van jouw benen opmeten. Vooruit, je hebt een prachtig figuurtje. Je hoeft je nergens voor te schamen. Binnen enkele tellen zijn we klaar !” Vol ongeloof had Caitlin gehoord wat van haar werd verwacht. En de directeur ? Die stond er stoïcijns bij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Van hem kon ze geen hulp verwachten. Integendeel ! Het leek er op dat hij maar al te graag een handje toestak. Als het er op aankwam, dan waren alle mannen dezelfde. Bij de aanblik van wat vrouwelijk bloot waren ze van slag en niet meer te houden. Dus stond ze er alleen voor. Er zat niets anders op dan haar linkerbeen omhoog te heffen en over de schouder van de directeur te leggen. Ze wou verdere tumult vermijden en haastte zich. Misschien kon ze door haar goed gedrag verdere beproevingen ontlopen. Dat dacht ze tenminste. Niets was minder waar. Doordat Caitlin zonder morren of tegenstribbelen meewerkte, gaf ze ...