1. Wat een ellende, of juist niet........


    Datum: 6-12-2018, Categorieën: Familie Auteur: Marjan, Bron: Gertibaldi

    Dit hele gebeuren speelde zich af begin maart dit jaar, in mijn kleine huisje. Mijn naam is Marian, ben een 43 jarige vrouw, sinds twee jaar gescheiden, heb één zoon die op kamers woont voor zijn studie. Niet meer superslank ben ik natuurlijk, wel verzorg ik mij goed, kastanje rood ( geverfd ) haar heb ik, groene ogen, ik ben 1,75 cm, en weeg 70 kg, heb een maat C tieten. Na mijn scheiding ben ik, mede door de niet vervelende houding van mijn inmiddels ex-man is ons, nu inmiddels mijn, eigen huisje blijven wonen. Met mijn baan, wat passen en meten, en zuinig leven gaat het allemaal precies, en ook erg blij dat hier kan blijven wonen. Al blijft het onderhoud natuurlijk wel een dure bezigheid, bekend was het dat mijn cv. ketel niet best meer was, mijn broer Steven werkt in die branche, die had mij beloofd omdat te zijner tijd op te lossen, en zou al beginnen de nodige materialen te verzamelen. Steven is 13 jaar jonger als mij, zoals met dat in het verleden noemde is hij een “nakomertje” niet tegenstaande een prima en gezellige broer, via “social media” spreken we elkaar regelmatig, omdat hij ruim 150 km weg woont met zijn vriendin, ontmoeten we elkaar niet zo heel vaak natuurlijk. Nu wil het vervelende gebeuren dat op een woensdag mijn cv. er mee ophoudt, tevens heb ik dan geen warm water meer uiteraard, dat is dus vreselijk balen. Met Steven zoek ik contact en hij beloofd mij dat hij mij in de loop van donderdag opbelt, hoe we dit op gaan oplossen. Enigszins gerustgesteld ...
    ... ben ik, maar wat een ellende, bij kennissen kan ik onder de douche, maar koud in huis natuurlijk, vreselijk heb ik er de pest in. Donderdag belt Steven mij op, met de spullen die hij heeft komt hij vrijdag uit zijn werk naar mij, in de hoop dat hij het kan repareren, vreselijk dankbaar ben ik hem. Vooraf zorg ik dat, waar dat ding staat, alle rommel daar weg is zodat hij overal bij kan, ik heb hem beloofd dat ik zal zorgen dat hij hier kan eten. Rond een uur of vijf is hij al hier, na even koffie gedronken hebben gaat hij naar boven waar dat ding staat, na een hele poos komt hij naar beneden en kijkt wel wat zorgelijk. Hij weet mij te vertellen dat hij hem even provisorisch aan de gang heeft en er nu dus verwarming is, maar dat er iets vervangen moet worden wat hij niet bij zich heeft. Vragend kijk ik hem aan, hij zegt : “doe mij maar een biertje dan zullen we even overleggen” na het nodige heen en weer praten en wat telefoontjes is het besluit dat Steven hier blijft slapen, morgen gaan we ergens dat onderdeel kopen, zodat hij in één keer de cv. kan repareren zodat hij in orde is. Lachend zeg ik tegen hem : “wat wel het geval is, je zal bij mij in bed moeten slapen, want Henry, mijn zoon, heeft zijn bed meegenomen naar zijn kamer waar hij woont” “Ach” zegt Steven, “licht uit en ogen dicht” dus er zijn ergere dingen” natuurlijk heeft hij geen kleding of wat dan ook bij zich. Omdat er nu warm water is geef ik aan dat ik onder de douche ga even, weer heerlijk kan ik lekker rustig ...
«1234»