Michelle (4) - Sex Verhalen

Michelle (4)

Binnen gaat Joost op de bank zitten. Michelle pakt een flesje bier met een glas en een glas rode wijn. Ze gaan bij elkaar zitten en drinken een slokje. “Ik vind het heerlijk met jou om me heen” zegt Michelle “het feit dat jij mij gewoon neemt zoals ik ben, me accepteert met mijn afwijking is voor mij zo’n enorme verademing. Niet meer op mijn woorden letten, gewoon in mijn blote kont lopen, gewoon alles.” “Ik heb je het al een paar keer gezegd en ik meen het, ik vind je gewoon op en top vrouw, je mooie lange haren, je borsten en billen, gewoon jouw hele lichaam is vrouwelijk, behalve die paar vierkante centimeter tussen je benen en dat vind ik niet erg.” Ze kussen elkaar. “Je bent echt een schat” zegt Michelle en ze legt haar hoofd tegen zijn schouder. Joost slaat een arm om haar heen en kust haar op haar hoofd. Een minuut of wat later horen ze buiten een aanzwellende ruis en een paar tellen later regent het met bakken uit de hemel. Michelle springt op “de badkamer, het dakraam staat open” schreeuwt ze en ze holt er naar toe en Joost er achteraan. In de badkamer staat al een hele grote plas water. Joost pakt de slinger, steekt hem in de pendel en draait vliegensvlug het raam dicht. Michelle begint met een grote handdoek de plas water op te dweilen. “Dat is het enige nadeel van deze etage, dat raam, maar je moet hem openzetten om de badkamer droog te krijgen.” “En nu is die weer zeiknat.” “Ja, helaas. We zien het morgen wel” reageert Michelle. Samen wringen ze de handdoek uit ...

... boven de badkuip. Nog een keer over de grond en weer wringen. “De rest droogt wel en die handdoek gaat morgen in de was” en ze hangt hem uit over de rand van de badkuip. Ze lopen weer naar binnen en gaan zitten. “Dat is heel vervelend” zegt Michelle “dat dakraam mag je nooit vergeten want het regent geheid in. Mijn vader heeft al eens beloofd om het te laten vervangen door een ventilator. Die zuigt de badkamer droog en regent dan niet in, maar ja, die lieve man heeft andere dingen aan zijn hoofd als een ventilator bij zijn dochter.” Dat laatste doet ze af met een glimlach. “Is dat duur, zo’n ventilator?” “Ik heb geen idee Joost, ik weet ook niet of hij ooit offerte heeft gevraagd. “Vind je het goed als ik eens informeer? Ik ken iemand die dat soort dingen doet.” “Ja, doe maar dan bel ik papa wel.” Ze gaan weer op de bank zitten en pakken hun drankjes. “Waar heb jij je computer?” “Ik heb er twee, een notebook, die staat daar in de hoek bij mijn bureau. En hier heb ik een computer.” Michelle loopt naar de televisie en pakt een draadloos toetsenbord en een soort muis, ook draadloos. Ze drukt een knop in op de PC en die komt tot leven. “Hoe werkt dit?” vraagt Joost als hij het muisachtige ding beetpakt. “Dat is een Trackman Wheel. Die hoef ik niet te bewegen, de muispijl stuur ik met mijn duim over deze kogel.” Ze klikt de televisie aan en verzet het kanaal. Ze wachten tot de computer is opgestart en het wachtwoord scherm van Windows verschijnt. Ze tikt wat letters in en Windows ...