1. Debbie 3


    Datum: 3-12-2018, Categorieën: Overspel Auteur: debbie4sex, Bron: Gertibaldi

    De volgende ochtend word ik door Jaap gewekt. Ik trek snel een peignoir aan en als ik de woonkamer in kom, zitten Annemarie en mijn vriend al aan de ontbijttafel op mij te wachten. Jaap is zoals altijd lief en vriendelijk. “Je hebt het gisteren blijkbaar nogal naar je zin gehad, omdat je zoveel later dan Annemarie bent thuis gekomen. Was het zo gezellig?” vraagt hij en ik antwoord: “Ja, het was reuze gezellig, ik heb veel gedanst en ook iets te veel gedronken. Want ik voel me behoorlijk beroerd nu.” Annemarie kijkt me verwijtend aan. Tijdens de maaltijd heerst er een ongemakkelijke stilte en ik ben blij als Jaap oppert dat het tijd wordt om Annemarie naar huis te brengen. “Vind je het goed als ik niet meega, want ik voel me echt beroerd en kruip liever onder de wol” vraag ik, waarop die lieve Jaap begripvol antwoordt: “Natuurlijk, slaap jij je roes maar uit, dan zie ik je vanmiddag weer...” Als ik even later met Annemarie alleen ben, zegt ze bits “Waar ben jij in godsnaam mee bezig? Je hebt een vent uit duizenden. Hij is stapelgek op jou. Heeft echt alles voor jou over en dan misdraag jij je zo. Ik snap het niet.” “Ik weet ook niet wat me bezield heeft” antwoord ik timide en dan nemen we koel afscheid van elkaar. Als ze weg zijn, overdenk ik wat me is overkomen. Nu ik nuchter ben komt alles zo onwezenlijk over. Hoe heb ik me zo kunnen laten gaan. Ik heb me laten leiden door louter lustgevoelens en ben diep beschaamd over mezelf. Vooral ook omdat ik nu ook weer opgewonden ...
    ... word van de herinnering. Ik verzet me hiertegen, pak mijn mobieltje en sms naar Mo: Beste Mo, ik begrijp niet wat me gisteren is overkomen. Maar zo ben ik niet. Je hebt iets in mijn drinken gedaan waardoor ik niet mezelf was. Het spijt me maar ik heb een vriend. Ik wil gisterenavond liefst zo snel mogelijk vergeten. Groetjes Debbie. Eerst had ik nog geschreven “En ik hoop dat je me met rust laat.” Maar dat heb ik weg gelaten en als de telefoon overgaat, weet ik meteen waarom. Onbewust wil ik toch iets van hem horen. “Met Debbie” zeg ik zachtjes. “Hoi, sletje. Je vergist je. Je bent wel zo, alleen wist je het nog niet. Je bent een exhibitionistisch sletje en door mij heb je je ware aard ontdekt. Je moet mij juist dankbaar zijn. Is je orgasme even intens als je door je vriend geneukt wordt?” vraagt hij. Alleen door het horen van zijn stem word ik al vochtig verdomme. “Nee, dat niet. Maar ik wil Jaap niet bedriegen. Hij is keilief en echt stapel op mij. Hij houdt van me en heeft me onlangs zelfs ten huwelijk gevraagd...” “En ga je met hem trouwen?” vraagt Mo. “Dat niet. Ik heb gezegd dat ik er nog niet aan toe ben, maar in werkelijkheid ben ik niet zeker of ik voldoende van hem hou en mijn leven met hem wil delen. Maar hij is zo lief en heeft echt alles voor mij over...” “Als hij echt van je houdt, gunt hij je ook dat jij gelukkig bent en seksueel aan je trekken komt, sletje. Ik ken een koppel waarvan de vrouw masochistische gevoelens heeft. Haar man kan haar daar niet mee helpen, ...
«123»