Het Jaar 6583 - 2 - Sex Verhalen

Het Jaar 6583 - 2

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Het Jaar 6583 - 1Dit is het 2e deel van de serie.Na een poos geslapen te hebben word ik wakker. Ik voel dat ik op iets zachts lig maar snap niet helemaal waar ik ben... het is donker en ik zie geen hand voor ogen. Op tast probeer ik me bewust te worden van mijn omgeving maar ik heb eigenlijk gelijk door dat ik in een soort kooi zit..."Iemand? Help! Help me toch!" Ik begin te roepen en te schreeuwen tot er een deur open gaat en een vel licht me verblind."Aha... mooi. Je bent wakker. Heb je lekker geslapen schat?" Hoor ik een onbekende stem zeggen."Wat heb je met Jonathan gedaan? Waar ben ik? Wat ben je van plan?" Vraag ik in blinde paniek."Ik heb nix met Jonathan gedaan. Waar je bent is onbelangrijk voor jou om te weten en wat ik van plan ben wil je niet eens weten." Zegt de man kalm terwijl hij op een stoel gaat zitten."Waarom ben ik hier? En... wie ben jij?" Ik ga in kleermakerszit zitten en probeer mezelf wat te kalmeren."Waarom je hier bent zal je gouw genoeg duidelijk worden. Mijn naam is Morris. Ik ben de zoon van een rijk man." Zegt hij weer kalm."Waarom zit ik in deze kooi?" Vraag ik zacht."Omdat we niet willen dat je ontsnapt of iemant anders je te pakken krijgt." Zegt Morris geduldig. Er gaan een paarminuten van stilte voorbij als Jonathan ineens binnen komt."Jonathan! Haal me hier uit!" Roep ik in paniek naar hem. Hij negeert me en loopt naar Morris."Vader wil je spreken." Zegt hij tegen Morris die op staat en de kamer ...

... uit loopt."Jonathan... waarom?" Er loopt een traan over mijn wang."Hou je mond slaaf en op je knieën. Ik doe je hok zo open maar als je ook maar een beweging maakt krijg je klappen. Ben ik duidelijk?" Jonathan zegt dit echt streng en ik schrik ervan en dijns achteruit tegen de achterkant van mijn kooi aan. "Wil je hier soms blijven in de kou?""N...nee..." zeg ik met een trillende stem."Ga dan onmiddellijk op je knieën!" Ik doe wat hij zegt en hij doet het deurtje open, pakt me ruw bij mijn haar en sleept me aan mijn haar naar de hoek van de kamer. "Hier op je knieën. En niet bewegen." Zegt hij streng. Hij loopt weg en na een paar minuten komt hij terug met stalen polsboeien en een stalen collar. "Zodra je deze om hebt ben je eigendom van mijn familie. Is er nog iets dat je kwijt wil?" Vraagt hij me streng."J...ja... waarom ik? Waarom doe je dit met me?" Vraag ik met een angstige enonvaste stem."Omdat je mooi bent. Liz... je bent perfect... daarom heb ik je aan mijn vader voor gesteld. Daarom kwamen die jongens achter je aan. Daarom was ik daar in dat steegje. Liz... alles was geplant maar je bent uit eigen vrije wil met me mee gegaan." Dit zegt hij op een zachte lieve manier terwijl hij bij me neer knielt en me over mijn wang aait."Jonathan... ik... ik vertrouwde je..." zeg ik snikkend."Ja klopt. En als je me weer vertrouwd dan word je verblijf hier vele malen aangenamer." Langzaam klikt hij mijn polsen vast."Ik... was vrij...""En als je weer die vrijheid wil proeven zul je ...