-
stijf bij de gymles
Datum: 25-11-2018, Categorieën: BDSM Fetisj Eerste keer Auteur: nobulge, Bron: xHamster
... naar me.Nog steeds geen schaamhaar, jongen? Zei hij.Nee, zei ik, en groeien doet ie ook nog niet echt.Ik merkte dat ik hierdoor weer een half stijf piemeltje kreeg.Mijn vader is erg groot geschapen, ik wist dat omdat ik het zelf zag als hij douchte, maar ook omdat mijn moeder verteld had dat ik mezelf niet met hem moest vergelijken. Ik had haar weleens verteld dat ik me zorgen maakte omdat ik kleiner geschapen was dan de meeste van mijn vriendjes (eigenlijk AL mijn vriendjes) en toen zei ze dat ik me daar niet druk over moest maken.Ik ontweek mijn vader verder , poetste mijn tanden en ging naar bed.De volgende ochtend zag ik het broekje weer liggen op mijn nachtkastje en er naar kijkend werd ik weer geil. Ik hoopte dat de dag snel zou gaan, want het leek me heel spannend om de trainster vanavond weer te zien en haar ervaringen te horen. Ik ging in gewone kleren naar school en wachtte op de laatste bel. Samen met een klasgenootje reed ik naar huis en zwaaide bij de laatste bocht een "tot morgen" naar haar. Achter mijn huis smeet ik mijn fiets in de heg en rende naar de keuken en greep een glas en schonk melk in. Daarna snelde ik naar mijn kamer en keek nog even naar het broekje dat op m'n nachtkastje lag. Mijn moeder had het netjes opgevouwen en er lag en briefje op. "Leuk broekje, van wie is het? Moet ik iets weten???? Mama....".Ik schrok een beetje dat mijn moeder het nu ook gezien had, ik kon haar bezwaarlijk antwoord geven dat het van een meisje was, dat zou meteen ...
... opvallen, ik kan erg slecht liegen zonder meteen vuurrood te worden.Met het zien van het briefje en het broekje was mijn piemeltje alweer gegroeid en met een halve stijve liep ik naar beneden om aan de eettafel mijn huiswerk te maken. Nog tijdens het avondeten zat ik steeds te denken aan wat komen ging, mijn tocht naar de sportzaal nam ik in gedachten als door. Het zou nog erg licht zijn als ik er heen ging, dus meer dan gisteravond zouden mensen me kunnen zien in het meisjesbroekje.Na het toetje ruimde ik de tafel af en zei dat ik ging sporten. Ik liep naar boven, naar mijn slaapkamer.Snel trok in mijn broek en onderbroekje uit en stapte in het meisjesbroekje. Nog steeds voelde het raar: hoewel het als gegoten zat (zoals ik al zei zowel aan de voorkant als aan de achterkant, eigenlijk nog beter dan mijn eigen sportbroekje) was het gewoon het idee dat het een "verkeerd" broekje was en dat mensen er iets van zouden vinden, dat me opwond.Terwijl ik de trap afliep kwam ik mijn vader tegen. Hij keek me aan met een rare blik, alsof hij niet wist of hij een serieuze opmerking moest maken of een grapje, en tenslotte zei hij helemaal niks en glimlachte alleen en haalde z'n schouders op.Mijn moeder stond in de keuken en zag me langslopen en glimlachte ook. "Ik wil je nog even spreken over dat broekje", zei ze en liet me passeren.Ik gooide de achterdeur achter me dicht en liep het grasveld achter ons huis op. OP het grasveld waren een aantal jongere kinderen uit de buurt aan het spelen. Ze ...