1. Sultan - 2


    Datum: 2-12-2017, Categorieën: Romantisch, Auteur: Theodoor, Bron: Opwindend

    ... linkerhand maakt ze het ‘stop’ gebaar en ik blijf staan waar ik sta.Terwijl ze haar oefeningen afwerkt heb ik de gelegenheid haar te observeren. Ik kan er niks aan doen maar ik krijg weer een beetje een stijve. Ze is zo in control over haar lichaam. Ze is gespierd en toch niet pezig. Haar koffiemelkkleurige huid is licht bezweet en daardoor glimmend. Haar kleine tepeltjes prikken door het dunne stofje. Haar postuur straalt kracht uit en je ziet dat ze met haar voeten contact maakt met de aarde. Haar gezicht straalt rust en zelfverzekerdheid uit.Na een minuut of vijf is ze klaar met haar oefeningen en je ziet haar geest in een andere modus komen. Ze opent haar ogen en komt naar me toe gelopen. Het eerste wat ik denk als ik haar van voren zie is dat ik haar wel naakt zou willen zien. Tijdens het lopen draaien haar voeten iets naar buiten waardoor haar bovenbenen niet langs elkaar schuren. Als ze een spijkerbroek zou dragen zou ze de perfecte cameltoe laten zien.Ze glimlacht als ik mijn hand uitsteek; ‘Joon-Sun Suarez’ zegt ze terwijl ze voor me buigt. Daarna neemt ze mijn hand in de hare en schudt deze. ‘Siem Suarez’ zeg ik lachend en ook verbaasd. Joon-Sun trekt haar donkere wenkbrauwen op. “Family?’ vraagt ze in het Engels. Ik schud mijn hoofd ‘coincedence’ zeg ik. Ik heb namelijk van mijn vaders kant geen neven of nichten. Als ik haar vraag of ze in het Engels verder wil geeft ze aan dat het haar niet uitmaakt, Engels, Portugees, Frans, Japans of Koreaans. ‘Flamish and ...
    ... Dutch I understand, but I don’t speak it.’ Dat is wel duidelijk en stel voor dat we in Portugees verdergaan. “Waar is je man?’ wil ik weten ‘we hadden jullie namelijk samen verwacht.’ Joon-Sun haalt haar schouders op in een gebaar van ‘wat kun je eraan doen?’. ‘Joao is in Lissabon. Hij komt vrijdag hier naartoe.’ Ik knik begrijpend. “Heb je al kennis gemaakt met Fietje toen je vanochtend de sleutel kwam ophalen? Ze is mijn vriendin.’ Joon-Sun schudt haar hoofd. “De verhuizers hadden de sleutel al aangenomen. Is Fietje de roodharige of de donkere?’ Verbaasd kijk ik haar aan. Een lichte glimlach verschijnt op Joon-Suns gezicht ‘ik zag jullie in de tuin’.Hoewel ik me niet zo snel schaam voel ik me betrapt en het zweet breekt me uit. ‘Het spijt me’ stamel ik ‘ik heb me niet gerealiseerd dat je vanaf daar in de tuin kunt kijken’ en ik wijs met mijn hand naar de plek waar Joon-Sun haar oefeningen stond te doen. ‘Je hoeft je niet te schamen. Ik vond het niet vervelend.’Ik schraap mijn keel om wat tijd te winnen. ‘Hoe bevalt het huis? Heb je alle spullen al ontvangen? Heb je ergens hulp bij nodig?’ Joon-Sun kijkt me met haar bruine, bijna zwarte ogen aan; ‘ik red me wel, dank je. Ik had alleen verwacht dat er een zwembad bij het huis zou zijn. ten minste, dat was me verteld.’ Ik schud mijn hoofd. ‘Er is niet gesproken over een zwembad bij dit huis. Misschien dat ik er in de toekomst een bij laat bouwen. Maar daar heb je nu niet zoveel aan, he?’ Even blijft het stil. ‘Je kunt altijd bij ...
«1234...»