De dopingcontroleur Deel 3 - Sex Verhalen

De dopingcontroleur Deel 3

... categorie. Haar lichaam had weinig geleden onder het baren, maar haar vagina kon nu wel veel meer hebben, en Daphne was er de vrouw niet naar om die mogelijkheden niet uit te buiten, en dat deed ze graag met Martha.Martha laat de 2 dames binnen, en sluit daarna de caravan goed af, pottenkijkers zijn uiteraard niet gewenst. Dat is ook de reden dat ze de caravan (maar dat weten de meeste sporters uiteraard niet) met geluidswerende middelen heeft laten behandelen. En een paar voor het oog verborgen camera’s heeft opgehangen, die alle activiteiten van de dag continue opnemen. Maar ook dat weet niemand.“Hoi Daphne”, zegt Martha, wat zie je er fantastisch uit!” Daphne draagt een strakke gele legging die tot net onder de knieën komt en die haar sportieve kuiten in al hun schoonheid toont. Onder de legging is het silhouet van een rode slip te zien, en boven de legging draagt ze een kort wit topje dat geen enkele moeite doet om de rode bh die ze daaronder draagt onzichtbaar te maken. De bh houdt een paar fantastische tieten in bedwang, waar Martha haar ogen maar met moeite vanaf kan houden. Het gebied tussen top en legging wordt overbrugd door een prachtige strakke bruine buik, waarin de navel de wereld uitdagend aankijkt. Aan haar voeten draagt ze sandalen met een halfhoge hak, zodat de kuiten mooi strak staan. “Fiets je nog steeds?” vraagt Martha. “Tuurlijk”, zegt Daphne. “Lea is best fanatiek, en met zijn tweeën trainen is een stuk leuker dan in je eentje, en ik blijf er zelf ook ...

... goed fit bij.” Dat laatste hoeft ze niet te zeggen; Daphne had toen ze nog professioneel fietste al een geweldig lijf, zoals alleen fietsers dat kunnen hebben: sterke, stevige benen met volle kuiten, een vol achterwerk en gespierde armen. Nu ze is gestopt, zijn de scherpe randjes er een beetje vanaf, en zijn de prachtige rondingen tot volle wasdom gekomen. Ze is er, ondanks dat ze op jonge leeftijd moeder is geworden, alleen maar mooier op geworden!Maar de dames zijn hier natuurlijk voor de dopingcontrole, en Martha wil die zo snel mogelijk achter de rug hebben. Ze zegt: “Nou Lea, gefeliciteerd! Dat was een machtige sprint waarmee je vandaag won. Volgens mij sta je alleen op de finishfoto!” Lea lacht een beetje schaapachtig, want winnen is voor haar nog niet de gewoonste zaak van de wereld, en complimentjes ontvangen is ze ook nog niet gewend. Maar haar moeder had haar een speciale beloning beloofd als ze vandaag zou winnen, en dat was een prima motivatie om er extra hard tegen aan te gaan vandaag. Lea kleurt een beetje rood van het complimentje, en slaat haar stevige benen over elkaar. “Je kunt rustig ontspannen hoor”, zegt Martha, “er gaat niks engs gebeuren”. “Zoals je weet hebben we voor de controle je urine nodig. Zou je een plasje kunnen doen in deze maatbeker”? En ze geeft ondertussen een maatbeker aan Lea. Die kijkt even verwonderd om zich heen… “Waar moet ik dat doen dan? Ik zie geen toilet?.” “Die hebben we ook niet nodig”, valt Daphne bij, die in haar carrière al ...