-
Meester gezocht deel 2 en slot
Datum: 15-11-2018, Categorieën: Extreem Auteur: Hagenees223, Bron: Gertibaldi
... Ze tuimelde achterover en ik maakte daar gelijk gebruik van om haar aan handen en voeten vast te binden en een prop in haar mond te stoppen. “Zo dat zal haar leren om niet mijn plannen overhoop te gooien sletje” zei ik tegen Kendra. “En nu uitkleden en biedt je Meester je ranzige hoerenlijf aan” Kendra merkte dat ze goed fout zat met haar ongehoorzaamheid en wist niet hoe snel ze zich uit moest kleden. Met tape bond ik haar benen samen en haar handen plakte ik met tape op haar buik vast. Nu haalde ik een touw door een paar ogen, die in de vloer van de bus zaten om lading vast te zetten en bond Kendra zo vast, dat ze met haar schouders de vloer van de bus raakte. Ik kneep even in haar tepels die gelijk hard werden en plaatste er klemmen op met scherpe tandjes. Ik zag haar even reageren, maar ze gaf geen kik. Met een ketting verbond ik nu de klemmen met het dak van de bus zodat haar vette uiers maximaal uitgerekt werden en als twee torens op haar lijf stonden. Ze moest zich verbijten maar bleef nog steeds stil. “Zo slet jij dacht dat je Meester een softie was, waar je wel mee kon sollen. Niet dus, we gaan zo 100 km rijden en bij elke bobbel in de weg zullen je spenen gemarteld worden. Jij kikt op pijn, dus heb ik bedacht, dat voor elke gil die jij geeft je vriendin hier een klap met de riem op haar kut krijgt, heb je dat begrepen” vroeg ik haar. Ja Meester, dank u Meester, klonk het heel gedwee. Ik startte de auto en gaf gas. Ik had gezien dat 10m verder een verkeersdrempel ...
... was en ik ging er zonder te remmen overheen. Een ijzelijke kreet was het gevolg. “Dat zal je vriendin fijn vinden Kendra, ga beslist zo door en je vriendin heeft straks biefstuk tussen haar benen” zei ik rustig. Voor ik op de snelweg kwam reed ik nog over 3 drempels, waarbij Kendra er 1 stil wist te houden. “Dat is voorlopig 3” grijnzde ik naar de vastgebonden vriendin. “Hoe heet dat stuk vuil eigenlijk slavin” vroeg ik Kendra. “Ze heet Sarah Meester” was haar antwoord. Op het asfalt had Kendra het makkelijker en het bleef stil achterin tot ik via industrieterrein De Binckhorst Den Haag binnenreed. Hier liggen nog kinderhoofdjes en de weg zit vol kuilen. Kendra hield zich even goed, maar dan volgde de ene gil de andere op. Ik kwam weer op een stuk asfalt en ik hoorde Kendra tegen Sarah zeggen. “Het spijt me, ik heb echt mijn best gedaan, maar ik dacht dat mijn tepels van mijn lijf gescheurd werden, ik kon er echt niets aan doen.” “Dat zal een troostende gedachte voor Sarah zijn Kendra, ik zit intussen op 29 en dat heeft ze aan jou te danken” zei ik tegen Kendra en ik zag bij Sarah haar broek nat worden, ze had van angst in haar broek gezeken. Ik reed naar de achterkant van mijn huis, remde stevig waardoor Kendra verschoof op de vloer. “Dat is precies 30” zei ik kalm en zette de bus met de zijdeur pal voor de achterdeur. Ik maakte Kendra los en ik liet haar Sarah uit de auto tillen. Eenmaal binnen trok ik de prop uit Sarah haar mond en ze hapte naar lucht. Uit een kast pakte ik ...