1. Leven in Frankrijk (5)


    Datum: 10-11-2018, Categorieën: Tieners Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi

    “Gefeliciteerd met je verjaardag Charlotte” en Jochem geeft haar drie wangzoenen. Linda komt achter hem en feliciteert haar ook. Yvette slaat haar armen om Jochem heen en zoent hem op zijn mond. “Hoi lieve Jochem” is haar begroeting. We leven een zaterdagavond ergens begin maart. Charlotte is gisteren jarig geweest maar heeft haar visite voor vanavond uitgenodigd, ze is nu 18 jaar geworden. Binnen zitten een paar klasgenootjes en hun buren. Linda met Jochem gaan erbij zitten. Buiten dooit het inmiddels hard. De temperatuur is snel gestegen en de sneeuw is praktisch weg. De afgelopen weken was het vaak gevaarlijk op de weg. Vooral ’s ochtends waren de wegen glad door vastgevroren sneeuw. Jochem is aantal keren met de BMW naar school geweest. Die auto stuurt beter op die gladde wegen. Maar ze zijn er zonder brokken doorheen gekomen. De vooruitzichten voor de komende dagen zijn ook goed. Die avond is het gezellig. Yvette hangt wat aan Jochem. Linda ziet dat wel maar kijkt er glimlachend naar. Zelfs als ze bij hem op schoot kruipt en haar hoofd tegen zijn borst aanlegt. Ze ziet dat ze Jochem gewoon een leuke jongen vindt en laat haar. Linda drinkt nu eens een avondje frisdrank en Jochem een paar biertjes. Er wordt gepraat en gelachen en het is al snel laat. Tegen half een rijdt Linda terug naar huis. Eenmaal binnen wil ze nog een rood wijntje. Jochem neemt nog een biertje. “Is Yvette gek op je?” “Nou gek op mij is wat teveel denk ik. Ze vindt mij gewoon aardig en hangt graag ...
    ... om me heen. Ze mag me ook graag voelen of bij me op schoot zitten.” “Dat zag ik.” “Jaloers?” vraagt Jochem terwijl hij haar aankijkt. “Nee hoor schat, echt niet, dat woord staat niet in mijn woordenboek, maar het viel me op.” “Het viel me trouwens ook op dat jij al heel makkelijk met de Franse taal overweg kan” gaat Linda verder, ”je praatte lekker met die buren bijvoorbeeld. Ik zou dat misschien ook wel kunnen maar ik moet nog teveel nadenken.” “Komt ook door school, daar worden de meeste vakken in het Frans gegeven dus ik moet wel.” De week erna gaat Linda zoeken in de papieren en vindt het adres van het bedrijf dat het hek aan de voorkant heeft geplaatst. Die middag rijden ze er samen naar toe en Jochem legt uit wat de bedoeling is. Als hij het adres zegt moeten ze even wachten. De man loopt naar zijn kantoortje en door het raam zien ze hem zoeken in een klapper. Hij komt met de opengeslagen klapper terug. “Dat is toch het huis van de heer Broikman?” “Ja, dat klopt maar ik ben zijn weduwe, de heer Breukman is vorig jaar overleden.” “Het spijt me dat te moeten horen maar ik heb hem vorig jaar een offerte gestuurd voor hekken rondom drie tennisbanen, gaat dat nog door?” “Nee, dat wist ik niet, maar ik wil geen tennisbanen achter het huis” zegt Linda. “Die banen liggen er ook niet” voegt Jochem toe. De man schrijft iets op de kopie offerte en geeft er een kruis doorheen. Daarna maken ze een afspraak dat een van hun mensen het hek komt inmeten en dan krijgt ze een offerte. Ze ...
«1234...10»