Van de Een Komt de ander 22 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 22

... lacht eens fijntjes en bracht ter berde, dat ik wat dat betreft ook al verdacht veel op Pierre begon te lijken. Die regelde ook altijd van alles met connecties van connecties. Grijnzend zei ik, "Als je al geen cent meer hebt moet je wel slim zijn." Hierover nog lachend werd overlegd met welke auto's wij zouden rijden. Dit was nu pas een puur luxe probleem. Iets waar wij eigenlijk allemaal nog aan moesten wennen. Het zou onzin zijn om voor zes man met drie wagens te rijden. In die van mij en die van Eva gingen al elk zes man. Maar Vera moest ook nog mee terug. Dus gingen de meiden met Eva mee in diens auto en ik nam Loes en Paula mee in mijn "cadeautje'. Loes ontdekte nog voordat wij wegreden Paula's cadeautje en liet dat triomfantelijk aan Eva zien. Die lachte en zei dat zo'n koetsiersdeken inderdaad een pracht oplossing was. Paula lachte tevreden en verzekerde Eva blij te zijn dat ze nu eindelijk ook voor haar een kerstcadeautje wist. Eva bedankte zich al bij voorbaat en zei heerlijk dubbelzinnig, "Die zijn ook verdomd handig als ik weer eens kleine kinderen achter in mijn auto heb!" Nog lachend over Eva's reactie reden wij achter haar aan. Deze keer werd er bij de grens overgang niet gestopt. Lachend schertste Paula dat een Veraatje ook meer dan genoeg was. Loes vond dat ook en zei, "Zo'n leuke griet vindt je ook nooit twee keer hê jongens!" We reden dan ook in een ruk door langs de Baraque af richting St.-Vith. Na een tijdje zo door gepord te hebben vroeg Loes waarom Eva ...

... zo'n haast had. Ik grapte dat ik wist waarom zij er zo de sokken in zette en zei, "We rijden hier veel goedkoper." Op hun vraag waarom dan wel wees ik op de prijsborden van de Belgische tankstations. Dat scheelde echt ten opzichte van bij ons. Thuis tankte vaderstaat zoals altijd heftig mee. Met die gedachte keek ik op mijn benzinemeter en het wijzertje stond inderdaad bijna op reserve. Ik had tot nog toe op kosten van de dealer gereden, die hem volgetankt had afgeleverd. Omdat lekker altijd maar een vinger lang is moest ik nu zelf tanken. Met een groots gebaar telefoneerde ik al rijdend met Eva om haar dit mede te delen. Paula plaagde dat ik eindelijk een goede reden gevonden had om die telefoon eens echt te gebruiken en of zij ook moest bijlappen want dit bakbeest zoop als een dragonder. Ik plaagde nog snel voordat Eva opnam of ze dan liever wilde duwen. Wat bij Loes weer ontlokte, "Dat kan niet hoor" want een zwanger vrouwtje mag nooit zwaar werk verrichten." Loes, die lekker met Paula mee jende wilde mij op de kast jagen. Ze kwekten lekker tussen mijn gesprek met Eva door als kleine kinderen. Ik vertelde Eva intussen gewoon rustig dat mijn modderkruiper dorst had. Eva zei dat ze het wel gedacht had en was al van plan geweest mij te bellen, maar de meiden waren haar ook aan het plagen geweest. Ik hield de hoorn daarop even naar achter en riep, "Net als die twee bij mij zo te horen hê liefje" wou jij nog meer kinderen?" Eva lachte en zei plagend terug dat ze ze toch nog wel ...