Marokkaanse dwang?
Datum: 5-11-2018,
Categorieën:
Overspel
Auteur: Bladluis, Bron: Gertibaldi
Laat uw fantasie de vrije loop, maar vergeet nooit de wetten en de maatstaven van de maatschappij. Respecteer een ander, te alle tijden. Bladluis (2012) Hemelvaartsdag jl. Misschien was u op het moment dat het Petra voor de eerste keer overkwam wel met heel kuise zaken bezig, was u prettig over een van de vele bloemetjesmarkten aan het wandelen met uw vrouw en kinderen of was u wellicht aan het uitslapen om vervolgens een heerlijke tosti te maken om vervolgens lui voor de televisie te gaan hangen. Op het moment dat Petra het voor de eerste keer overkwam was het de ochtend van Hemelvaartsdag. Het was zonnig en tegen een uur of acht toen ze met de hond ging wandelen. Het was rustig op straat, deze dag dat vele mensen vrij zijn. Die sliepen net als haar man natuurlijk lekker uit. En ze gunde het hem ook. Hij was toch al zo vaak druk met zijn werk, dit was een van de spaarzame dagen dat hij echt lekker kon uitslapen. Een vriendin van haar, Karin, had gezegd dat ze haar man had moeten verrassen met een spannend lingeriesetje voor als hij wakker werd. Dat zou voor hem nog eens een begin van zijn lange weekend zijn. Maar Petra had daar weinig oren naar. Ze vond het maar overdreven om van die kantenlingerie te dragen, of een setje met felle kleuren, laat staan van die rare kousen. Dat zit toch voor geen meter, dacht ze. Zeker weten kon ze het niet want ze had nooit iets anders gedragen dan haar normale slips en bh’s. Degelijk maar effectief, en daar ging het toch om. De ...
... zessenveertigjarige Petra liep met haar hond door het park vlakbij waar ze woonde. Ze vond het heerlijk, ze was nagenoeg de enige in het park. Ze had wel een bekende van een paar straten verderop zien lopen, maar die was alweer op de terugweg. Petra liep via het beginpleintje van het park door naar de smallere paadjes, daar waar veel bosjes afwisselden met grasveldjes. Toen ze in een van de dichter beboste paadjes was gekomen liep ze een bocht om. Ze schrok een beetje. Om de bocht stond voor de bosjes een bankje, daar zat een jongeman van een jaar of dertig. Hij was van Marokkaanse afkomst schatte ze. Ze schrok een beetje van zijn aanwezigheid omdat ze hem hier niet had verwacht en omdat er verder niemand in de buurt was. Maar ze zette de gedachte snel opzij, zij ook altijd met haar vooroordelen. ‘Dag schoonheid,’ zei de jongeman toen hij Petra zag. Ze aarzelde maar groette terug, ‘Hallo.’ Het kwam er een beetje schokkerig uit maar was gevleid door zijn woorden. ‘Het is heerlijk weer om even een wandeling met de hond te gaan maken, vindt u ook niet?’ De Marokkaan klonk aardig en dat hij zo over het weer begon stelde haar op haar gemak. ‘U kunt in alle rust lekker met de hond uit, geen kip die u stoort,’ ging hij verder. ‘Inderdaad, erg prettig,’ antwoordde Petra. ‘Kom er anders even gezellig bij zitten,’ zei de jongeman. ‘Dat hoeft niet hoor, ik loop door. Mijn man zal zo wel willen ontbijten,’ bracht ze als excuus aan. De jongeman stond op en greep haar bij haar arm. ‘Maar mevrouw, ik ...