Broertje en zusje - Sex Verhalen

Broertje en zusje

Mijn 1 jaar jongere zusje van 17 en ik, zijn ons hele leven al dol op elkaar, heel aanhalerig en door het drukke bestaan van onze ouders, best vaak alleen op elkaar aangewezen. Daar hebben we geen moeite mee, integendeel, en we noemen elkaar altijd broertje en zusje, bijna nooit bij onze naam. Wij vinden het heel normaal dat als ik wat op de bank zit te chillen en mijn zusje thuis komt van haar stageplek in het ziekenhuis, ze achterlangs de bank loopt, mijn hoofd zacht aan mijn haren naar achteren trek en me gewoon vol op mijn mond een kusje geeft, “hé broertje, goede dag gehad?”, is dan wat ze zegt. Of als ik van mijn werk thuis kom en zij een vroege dienst had en in de keuken wat te eten staat te maken, dat ik dan dicht tegen haar aan achter haar ga staan, haar bruine krullen opzij schuif en haar een kus in haar nek geef, “hé zusje, wat maak je te eten”?, is dan alles wat ik hoef te zeggen. Verder dan dit zijn we nooit gegaan en vinden dat dus gewoon. Als ik weer eens, lekker gedoucht, in een sportbroekje en shirtje op de bank wat met mijn telefoon zit te spelen, komt mijn zusje thuis, met hetzelfde ritueel. Ik kijk haar na in dat lekkere witte verpleegsters jurkje als ze de kamer uitloopt, “ik ga even douchen, best een zware dag gehad”, roept ze. Ik weet wat ze onder haar jurkje heeft zitten omdat we elkaar wel vaker in de badkamer in ons blootje hebben gezien. Maar vanavond krijg ik toch wat sensuele gevoelens. Normaal als we elkaar in de badkamer tegenkomen als ik sta ...

... te douchen en zij haar tanden gaat poetsen in haar korte slaapgevalletje, kijk ik met veel plezier naar haar kontje wat er meestal iets onderuit komt als ze zich naar de spiegel buigt. Kan ook gebeuren dat ik me sta af te drogen en zij gewoon een plasje gaat doen. Weet dan best dat ze naar mijn edele delen kijkt. Nooit iets van seksuele spanning tussen ons. We vinden elkaar gewoon lief en best leuk. Nu echter voel ik mijn piemel wat opspelen als ik haar leuke lijfje de kamer uit zie lopen, ‘doe normaal joh, ’t is je zusje hoor’, zit ik te denken, als ik voel dat ik langzaam een stijve krijg. Gelukkig eisen mijn vrienden op sociale media mijn aandacht op en vergeet ik mijn zusje, tot ze weer binnenkomt dan. Met haar haren in een soort opgerolde handdoek, haar slaapgevalletje en haar veel te grote roze pantoffels. Ze ploft op de bank in de andere hoek, “Jezus wat een rot dag”, zucht ze, haar pantoffels uittrappend en haar benen op de bank leggend. Met haar voetjes drukt ze tegen mijn dijen, “broertje, wees eens lief en schenk me een wijntje in”, teemt ze. Ik sta op, schenk voor haar en mij wat te drinken in en ga weer zitten. Zusje schuift wat naar onderen en legt haar voeten in mijn schoot, “als je nu ook nog mijn voetjes masseert, maak je me helemaal gelukkig. Ze hebben het zwaar gehad vandaag”. Ik ben altijd al gek geweest op kleine, goed verzorgde voeten, en dat heeft ze zeker. Onze moeder is tot voor kort altijd pedicure geweest, dus we weten hoe we om moeten gaan met onze ...