Collega Als Amateurhoertje - 3 - Sex Verhalen

Collega Als Amateurhoertje - 3

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Collega Als Amateurhoertje - 2In de lift keek Anaïs me zwijgend en onderzoekend aan. Niet boos, maar ook niet vriendelijk. Ik voelde me erg ongemakkelijk. Ik wist niet hoe ik me moest gedragen. Ik probeerde wanhopig mijn gedachten op een rij te krijgen. Hoe had ik me zo kunnen vergissen? Ik was zo zeker geweest van mijn zaak! Dat mollige lichaam, die witte gespikkelde huid, die zwarte open schoenen op de foto….! Dat was toch zij, Anaïs? Of toch niet? En al die mannen die haar kwamen neuken...? Dat was toch allemaal duidelijk een bewijs….? Of toch niet…?Toen ze de deur van haar appartement opendeed, keek ik onmiddellijk rond of ik de sofa niet zag staan waarop ze op de foto uitgestrekt lag! Niks…!‘Hoe gedraag jij je toch? Wat is er met toch met jou aan de hand?’‘Sorry… ik… .ik dacht…dat….’‘Wat dacht je?’Ik was wanhopig. Op dat moment kwam er weer een email binnen:‘Waar blijf je nu? Dit was niet de afspraak. Bel me onmiddellijk. Ik moet weten waar ik aan toe ben. Ik heb deze nacht voor jou vrijgehouden!’‘Wat zit je toch met die telefoon te doen? Ben ik echt niet meer aandacht waard? Heb je me echt niks uit te leggen? Als je alleen maar gaat zitten e-mailen, dan kan je misschien beter onmiddellijk vertrekken!’‘Nee...nee.. Anaïs… het spijt me… ik ben wat verward…. het was een verwarrende week…’Dat was niet gelogen. Ze merkte dat ik werkelijk verward was.‘Doe je jas uit en ga zitten. Ik schenk je wat sterks in. Ik kan het ook ...

... gebruiken. Ik vond het ook een verschrikkelijke week.’Ik keek rond in het appartement. Dit was het plekje waar ik zo vaak van gedroomd had. Hoe vaak had ik me niet afgevraagd hoe Anaïs thuis zou zijn? Hoe ze zich zou gedragen? Wat ze zou doen? Nu was ik er en ik kon me niet concentreren. De situatie glipte me uit mijn handen. Had ik me nu een week lang opgewonden voor niks? Was ik dagen- en nachtenlang gekweld geworden door mijn eigen obsessionele fantasie? En wat zei dat dan over mezelf? En wat voor een smeerlapperij had ik niet over Anaîs bij elkaar gedacht? Ik had me de vunzigste taferelen van mannen die haar in al haar openingen neukten voor de geest gehaald! Om mezelf te kwellen? Ongetwijfeld. Maar misschien wonden die beelden me ook op? Ik voelde me totaal uitgeput, fysiek en emotioneel. Ik had dagen na elkaar nauwelijks geslapen. Mijn gevoelens terroriseerden me.‘Mag ik even gaan liggen? Ik voel me echt niet goed.’, zei ik en dat was evenmin een leugen.Ik deed mijn schoenen uit en ging languit liggen op de sofa. Mijn rug was moe en deed verschrikkelijk veel pijn. Anaïs ging tegenover me zitten en keek me opnieuw met die zwijgende en onderzoekende blik aan.‘Ik ben je een verklaring schuldig.’‘Daar mag je zeker van zijn. Ik heb de hele week niet kunnen slapen omwille van je afwijzende gedrag. Je bent de enige man waar ik wat ontspannen mee kan praten op het werk. Al die anderen... droogstoppels of belachelijke macho’s! En precies jij keert me de rug toe! Wat heb ik je in godsnaam ...