-
Hoe Laat Komt... - 3
Datum: 30-12-2017, Categorieën: Overspel Auteur: Annemiek, Bron: Opwindend
Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Hoe Laat Komt Uw Vrouw Thuis Dominee? - 2Het is donderdagavond rond achten als ik thuiskom van twee dagen studiebijeenkomst met collega’s. Omdat ik in de file stond stuurde ik mijn vrouw een berichtje dat ik later zou komen dan gepland. Zelf moest ze naar de vrouwenvereniging van een naburige gemeente in het kader van een uitwisseling. Ze zou de kostersvrouw die naast ons woont vragen even een uurtje op te passen zodat ik rustig naar huis kon rijden.Ik parkeer mijn auto op de oprit en ga via de zijdeur en de bijkeuken naar onze riante woonkeuken. Er is niemand binnen en boven klinkt het geluid van het toilet die doorgespoeld wordt. In de koelkast vind ik een bord met avondeten die mijn vrouw keurig voor me klaar heeft gezet. Iets staat me tegen, ik heb geen trek, niet in opgewarmde macaroni en al eigenlijk helemaal niet in warm eten. Ik zet het bord terug, pak een glas en houdt het onder de kraan.Onverwacht klinkt er een stem achter me. Niet de nasale stem van onze kostersvrouw maar die van Nienke, onze vaste oppas. Er gaat een kleine schok door mijn lijf. Zij hier, waarom niet de kostersvrouw zoals ik met mijn vrouw had afgesproken? Zonder me om te draaien zeg ik timide; ‘hoi, Nienke’. Als ik het glas aan mijn lippen zet en een slok water neem voel ik haar armen om mijn middel en trekt ze zich tegen me aan. Ze leunt tegen mijn rug, duwt haar borsten stijf tegen me aan terwijl ze tegen mijn billen oprijdt.Ze kreunt zacht als ze ...
... mijn nek zoent. Er gaat een rilling door mijn lijf. Shit, ze heeft me weer te pakken. Dat vurig en hitsig roodharig ding wat me al twee keer eerder het hoofd op hol bracht en de meest zondige dingen liet doen. Ze vrijt tegen me op, vraagt of ik moe ben. Ik knik en hum zonder iets te zeggen. Ze vraagt of ze iets te eten moet maken. Ik schud mijn hoofd en moet er niet aan denken dat ze ook die rol heimelijk van mijn vrouw over neemt.Als afleidingsmanoeuvre loop ik naar de koelkast en pak alsnog het bord met macaroni en zet het in de magnetron. Ik probeer haar te negeren en tijd te vinden om na te denken. Hoe pak ik het aan, hoe zorg ik dat ik uit het web van deze gehaaide puber kom? Hoe zorg ik ervoor dat ik op een waardige manier een punt zet achter mijn verdorven gedrag zonder dat ze een scene kan maken?Het blijft heel even stil achter me, is ze weg of doet ze wat anders? Als ik omkijk zie ik hoe ze een pakje sigaretten uit haar broekzak haalt en een sigaret opsteekt. Ze gaat onder de afzuigkap staan en zet hem op stand twee. Haar vileine glimlach maakt me onzeker. Daagt ze me uit door in mijn huis te roken, daagt ze me uit met dat heerlijke jonge lijf wat ze zomaar ter beschikking stelt? Ik moet er wat van zeggen, ik moet een grens trekken en haar erop wijzen dat dit echt niet kan.Mijn lippen trillen als ik begin te praten, ze heeft het door, ze glimlacht terwijl ze demonstratief inhaleert en haar imponerende boezem laat deinen. Ik slik nog een keer en besluit dat ik kort te ...