Taboe - 11 - Sex Verhalen

Taboe - 11

... tegelijk de liefde te bedrijven was daar wel het ultieme bewijs van. Maar kon ze het wel maken? Zou ze het aandurven om via de telefoon die lieve Ben zodanig op te hitsen, dat hij zichzelf zou bevredigen? Kon ze hem zover krijgen dat hij nadien hetzelfde met haar zou doen? Zou ze het aankunnen om, op het moment dat Ben haar via de telefoon zijn instructies gaf, die handelingen door Wim te laten uitvoeren in plaats dat zij de hand aan zichzelf zou slaan? Deze vragen spookten zowat gelijktijdig door haar hoofd en na enige aarzeling nam ze een besluit.Ja, het kon… en vooral, ze wilde het zo graag!Het was een even plotse als onverklaarbare dwang die haar deed besluiten om haar mobieltje naar de hands-free stand te schakelen, waarna ze zich languit op het bed liet vallen. Haar telefoon legde ze in de glooiing tussen haar borsten.Wim keek haar even verrast aan, maar toen ze haar armen naar hem uitstrekte, liet Wim zich niet pramen. In een mum van tijd knielde hij tussen haar gespreide benen en tastte opnieuw gulzig toe.Met een vinger op haar lippen en een samenzweerderige knipoog maakte Hilke haar broer duidelijk dat ze iets van plan was. Wim was benieuwd wat dat zou zijn. Lang hoefde hij niet op duidelijkheid te wachten, want meteen gaf zij een andere wending aan het telefoongesprek. Wim was gelijk één en al oor.“Oh Ben,” zuchtte ze, “was jij nu maar hier. Wat heb ik jou al vaak gemist.”“Ik jou ook, schat,” antwoordde Ben droogjes.Wim moest glimlachen om de hele situatie. Als ...

... dokter Ben Verhees nu kon zien hoe zijn liefje op hetzelfde moment haar tieten flink onderhanden liet nemen door haar broer, dan zou hij vast wel anders piepen. Mocht Ben met eigen ogen kunnen vaststellen hoe Hilke’s grote, stijve nippels uitnodigend in de richting van haar liefhebbende broer wezen, dan zou die ietwat sullige dokter nooit zo droog reageren, bedacht Wim grinnikend.Terwijl Wim haar gezwollen tepels beurtelings in de mond nam, probeerde hij de gebruikelijke smakkende geluidjes achterwege te laten. Hilke’s vrijer moest uiteraard overtuigd blijven dat ‘zijn meisje’ alleen op bed lag.“Weet je nog, Ben,” sprak zijn zus, “die avond voor je vertrek?”“Natuurlijk schatje, jij hebt me toen de avond én nacht van mijn leven bezorgd. Hoe zou ik dat kunnen vergeten.”“Wat zou ik er veel voor over hebben, lieverd, om jou nu hier bij me in bed te hebben en die nacht nog eens over te doen.”“Schatje, hou op… Ik zou dolgraag willen, maar het kan helaas niet.”“Wat zou ik graag je lippen weer eens op mijn borsten voelen, Ben, terwijl jou zachte handen mij overal strelen,” negeerde Hilke zachtjes kreunend zijn verzoek.Waar Ben leek te aarzelen, deed Wim dat bepaald niet. Hij had de hint van zijn zus begrepen en een vreemdsoortige opwinding overviel hem. Terwijl hij zoveel mogelijk van haar malse heuveltje naar binnen zoog, zaten zijn vingers plotseling overal.“Streel me, Ben,” kreunde Hilke, terwijl ze haar lichaam naar haar broer toe opbolde. “Alsjeblief, help mij Ben… doe alsof, ...