Een extra zakcentje, deel 1 - Sex Verhalen

Een extra zakcentje, deel 1

"Voor een miljoen zou ik het overwegen" typte Lysan op haar telefoon terwijl ze grinnikte. Ze had een appje gekregen van een jongen met wie ze een paar maanden terug had geflikflooid. Ze had geprobeerd hem af te wimpelen door hem te vertellen dat ze niet vreemd wilde gaan. Dat ze in de tijd dat ze met hem had afgesproken hetzelfde vriendje had, liet ze achterwege. Toen dat niet genoeg bleek om hem te laten overtuigen, had ze dat maar teruggestuurd. Zuchtend legde ze de telefoon neer, ze moest weer aan het werk. Ze stapte de winkelvloer van de bakkerij op. Vijf klanten stonden al te wachten. De venijnige blik van haar collega spoorde haar aan om de klanten zo snel mogelijk te helpen. “Goedemorgen, wat mag het vandaag zijn?” vroeg ze een beetje gehaast. Als laatste in de rij stond een man die geen vaste klant was. Het was een Turkse man, ze schatte hem zo rond de dertig, in ieder geval een stuk ouder dan zij met haar 23 jaren. Zijn haar was strak naar achteren gekamd en zijn baard was nauwkeurig getrimd alsof hij net bij de kapper was geweest. Hij droeg overduidelijk dure kleding, de merken waren duidelijk zichtbaar. Hij had ook een sportief figuur. Al met al vond Lysan dat hij er wel mocht wezen… “Goedemorgen, wat mag ik voor u betekenen?” vroeg Lysan. Ze betrapte zichzelf erop dat ze een stuk vriendelijker klonk. Toen ze hem in de ogen keek, zag ze dat hij haar bekeek zoals zij hem had bekeken. Sterker nog, Lysan dacht dat ze hem erop had betrapt dat hij haar met zijn ogen ...

... uit aan het kleden was… “Als u nog wat wilt bestellen, moet u snel zijn, zo lang werkt ze hier niet meer!” grapte haar collega. Het was Lysans beurt om haar collega een venijnige blik toe te werpen, maar de Turkse man nam het goed op. Lachend deed hij zijn bestelling. Terwijl de man de broden aannam van Lysan, gaf hij haar een visitekaartje. “Jammer dat je hier stopt, maar als je geld wilt verdienen, moet je me maar bellen.” Hij keek haar recht in zijn ogen. Lysan kon niet uit zijn blik opmaken wat hij bedoelde, maar ergens had ze wel een vermoeden. Ze stak het kaartje heel bewust in haar borstzakje. Zoals ze had verwacht, volgden zijn ogen het kaartje. “Ik kijk er naar uit” zei hij met een bijna niet te ziene grijns. Lysans collega keek haar ongelovig aan. Lysan haalde haar schouders op alsof het de zoveelste rare klant was. Eigenlijk was ze wel geïnteresseerd in zijn aanbod. Veel tijd om erover na te denken had ze niet, want de volgende klant liep alweer de winkel in. Toen ze ‘s middags thuis kwam, haalde ze als eerste het visitekaartje van die Turkse man uit haar borstzakje. Het voelde altijd goed om iets uit haar borstzakje te halen, ze drukte iets harder op haar borst dan nodig was. Op het visitekaartje stond een adres, een e-mailadres, een telefoonnummer en zijn naam. Ali Akyöl. Ze zette zijn naam en telefoonnummer in haar telefoon en ze stuurde hem een eerste berichtje. “Ik ben het meisje van de bakker, je zei iets over geld verdienen?” Over geld hoefde Lysan zich in ...