De Uitvaart - 1 - Sex Verhalen

De Uitvaart - 1

Verdwenen was Richard.Mijn grote liefde met alles er op en eraan en bij dat laatste heb ik het niet alleen over de seks die we samen hadden.Hij was impulsief en een driftbol, zonder meer, maar hij was wel mijn driftbol. We hadden het geweldig samen. Hij altijd vol plannen, de grens opzoekend en mij daarin meeslepend. En dan heb ik het nog niet over de seks, want die was geweldig. Alles verzengend en kloppend tot tien decimalen achter de komma.Onovertroffen. Het was alsof ik en hij buiten onszelf traden als we neukten. Samen een nieuw organisme vormden. Hij mij dominant nemend en ik de perfecte tegenkracht die hem daarin de ruimte gaf maar hem tegelijk stuurde en opzweepte. Een oerkracht kwam in ons los, alles ging vanzelf, alles klopte. De totale bevrijding en versmelting zoals dat zo mooi genoemd wordt. Van Richard kon ik zeggen dat hij mijn wederhelft was. Zonder overdrijving.Maar in een keer was hij weg.Opgelost in het niets leek het wel. Het kon niets met mij te maken hebben, dat wist ik gewoon, maar daarmee had ik hem niet terug.Ik hoorde van zijn zus dat hij met slaande deuren vertrokken was. Een enorme ruzie met zijn ouders. Hij zou de zaak overnemen. Ik was erbij dat zijn vader dat aan hem beloofd had. Maar zonder hem daar in te kennen hadden ze die verkocht. Foute beleggingen.Het was kiezen tussen verkoop of faillissement.Richard wereld was ingestort. En in al zijn impulsiviteit was hij in de auto gestapt en vertrokken. Ik hoopte snel van hem te horen. Maar zwaar ...

... depressief van verdriet wachtte ik drie maanden tevergeefs.Toen kreeg ik een korte brief van hem. Uit het niets. Ik herkende zijn handschrift en ik zag dat hij in Spanje gepost was. Met hartkloppingen maakte ik de brief open.‘Lieve, lieve Lena.’Ik ben een enorme klootzak omdat ik jou zo in de steek heb gelaten. Ik was woedend over alles en iedereen bij mij thuis. Het werd me teveel.Al mijn plannen vielen in duigen. Ik heb mijn tas ingepakt en ik ben gaan rijden.Wat een egoïstische klootzak was ik om jou buiten te sluiten, de enige die me begrijpt en waar ik me goed bij voelde. Ik verlang nog steeds naar je, maar dat is niet eerlijk want ik wil breken met vroeger. Met alles. Ik heb besloten dat jij daar bij hoort.Het ligt niet aan jou, echt niet. Maar ik haat mijn ouders en dat gif zou zich met ons leven vermengen.Lieve Lena, laat me los en vergeet mij. Je was het mooiste wat me ooit is overkomen. Word gelukkig, je verdient beter dan mij.Richard.’Mijn wereld stortte nu pas echt in. Verdriet, wanhoop en woede vochten om voorrang. Ik kende zijn impulsen, zeg maar zijn gebruiksaanwijzing. Ik snapte hem, het hoorde gewoon bij hem. Maar op het moment dat hij me het hardste nodig had sloot hij me buiten. Van één kant snapte ik dat. Hij was eerzuchtig, vol plannen en ging door roeien en ruiten om voor elkaar te krijgen wat hij wilde. Hij had in zijn gedachten al helemaal uitgetekend wat hij ging veranderen als hij de zaak van zijn vader zou overnemen. Kennelijk was hij zo verbitterd ...