Van de Een Komt de ander 21 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 21

... erg te vinden als ik haar bezwangerd zou hebben. Helemaal te gek vond Eva het feit, dat Truus euforisch geil geworden was bij het idee dat haar Sjors waarschijnlijk die Carmen net in haar bijzijn echt bevrucht had. Eva kickte hier ook totaal op en vroeg nu zelf totaal hoerig geworden, "Wil je haar voor mijn ogen volneuken" hmmmja jouw stijve in die vette kutsnee" ja, doe je dat voor mij beertje." Dus wilde ik graag voor mijn Evaatje lief met Truus paren tijdens ons koffie-uurtje bij haar. Ik vertelde Eva opgewonden dat ook ik deze vorm van echte "bevruchtingsseks' het einde vond en keek daarbij onwillekeurig naar boven. Ineens de buizerds weerziend vertelde ik Eva hoe mooi die waren en dat ik er nog even naar bleef kijken. Al was het maar om wat af te koelen en mijn autozittingen niet alsnog zelf te verruïneren. Lachend herinnerde zij mij er nog gauw even aan dat het hoogste tijd werd voor Paula. Die mocht ik niet laten wachtten en zij zoog tenminste alles netjes zonder te knoeien op. Op mijn vraag hoe Eva eigenlijk geweten had dat ik Paula moest ophalen zei ze alleen plagend, "Truus pijpt dus echt klasse. Ze heeft tegelijk met je sperma, jouw geheugen eruit gezogen hê." Eva lachte daarna smakelijk om haar eigen grap en zei dat ik haar toch al verteld had over Paula's ritje vanmorgen. Met veel gelach vroeg Eva me daarna plagend of ik soms al Alzheimer had. Als dat namelijk het geval was moest ik maar even opschrijven dat ik Paula dadelijk zou vragen Truus' werkje af te ...

... maken. Dat was goed voor de bloeddruk. Dan kregen mijn hersenen meer zuurstof. Ik zei haar verheugd in die therapie wel wat te zien en stelde voor dat zij ons ook nog wat pittigs meebracht. Op eten voortbordurend wenste ik haar een smakelijke voortzetting. Nu vroeg Eva op haar beurt verwonderd hoe ik dat wist. Waarop ik laconiek in haar eigenstijl antwoordde, "Neuken kan dan wel goed voor het zuurstof gehalte in de hersenen zijn maar jij wordt dus echt van poppen doof." Eva schoot in de lach, ze had nu door dat de bestek op porselein geluiden haar verraden hadden. Ook zij kende die oude uitdrukking goed. Ze was er net als ik vroeger mee geplaagd als je eens niet luisterde. Eva vond het knap gerechercheerd en nam vrolijk afscheid. Zij was nu erg gelukkig en verheugde zich op onze totale vrijheid, dat merkte ik goed. Ze had de steun van Loes en zat nu gewoon nog even haar tijd uit als directrice. Net als An en Lotte hun schooltijd. Het zou me niets verwonderen als Eva op het moment dat wij Luxemburgers werden de meiden zou voorslaan er maar mee op te houden. Zij hadden hun doorzettingsvermogen allang bewezen. Door toch nog naar school te gaan net als Loes en Paula hadden ze blijk gegeven dat zij zich ook nog konden beheersen. Dit was voor Eva heel belangrijk tijdens haar spelletjes en als wij in de openbaarheid moesten treden. Voor het geld hoefde er namelijk geen diploma gehaald of gewerkt te worden. Dat bezat Eva zo rijkelijk dat wij en de generaties na ons er gemakkelijk van ...