Tienercamp - 4 - Sex Verhalen

Tienercamp - 4

... eten. Daan en Robbe stoeiden wat met elkaar. Even later voetbalden de twee nog even met Mirko. Een korte tijd later kwam Daan terug bij me zitten. ‘Alles goed?’ vroeg ik. ‘Best wel moe, het was best een vermoeiende dag!’ zei Daan die plots geeuwde. Meestal was hij het die als laatste zijn bed op zocht dacht ik. Daan schrafelde weer recht en liep de tent in. Bijna tegelijkertijd kwam Robbe hijgend en zuchtend naar me toe gelopen. ‘Eén brok energie die gast daar!’ zei hij en knikte naar Mirko. Die dribbelde behendig met de voetbal. Hij stampte hem met een perfecte trap naar de zijkant van de tent en liep ook terug naar ons. Vanuit mijn ooghoek zag ik hoe nu ook Robbe gaapte. Links naast me gaapte ook Mirko plots uitbundig. ‘Wauw, ik word moe!’ zei die en Robbe knikte. Zonder nog wat te zeggen liep hij ook het tentje in. ‘Zie je wel, niets aan de hand. Ze gaan alleen wat eerder en langer slapen’ zei Mirko knipogend. ‘Hoe moet ik nu weten of je de waarheid spreekt?! Ik weet niet of ik je nog langer kan vertrouwen nu.’ zei ik, mijn twijfels uitend. ‘Ik ben eerlijk tegen je. Geloof me vrij, als ik je niet vertrouwde, had jij datzelfde spul nu ook binnen. Nog heel even geduld, dan mag je straks met me meedoen!’ fluisterde Mirko zacht en stond weer op. Met half open mond van verbazing keek ik hem na.‘Als je moe bent moet je gaan slapen! Ik ga ook niet meer lang opblijven’ hoorde ik Mirko vanuit het tentje zeggen. De zon stond laag aan de hemel, het was nog best vroeg. Zo vroeg ...

... waren we nog nooit gaan slapen, bedacht ik mezelf. In mezelf voelde ik de energiebronnen nog stromen. Een leuk kampvuur met spannende verhalen zou nu veel beter op zijn plaats zijn, dacht ik. Net op dat moment kwam Mirko uit het tentje. ‘Gaan jullie echt al slapen?’ vroeg ik verbaasd. ‘Ja!’ zei Mirko behoorlijk luid, maar tot zijn zijn verbazing schudde hij zijn hoofd. Met zijn handen naar onder gebarend bewoog hij zijn lippen geluidloos ‘wacht!’. ‘Wat ga jij nog doen dan?’ vroeg hij plots weer met luide stem. ‘Wat doe…’ begon ik mijn zin maar Mirko onderbrak die meteen ‘Oh nog even wandelen? Leuk, dan zie ik je morgen...’ Mirko’s hand viel op mijn bovenbeen en hij oefende een lichte druk uit. Hij spitste zijn oren en ik volgde zijn voorbeeld. Vanuit het tentje hoorden we diepe ademhalingen.‘Goed, ik denk dat ze nu wel slapen.’ fluisterde Mirko na nog geen halve minuut. Hij stond op en liep geluidloos het tentje in. Behoorlijk dicht scharrelde ik achter hem aan. Mijn hart bonsde voor wat ik te zien zou krijgen. De diepe ademhaling van de twee slapende jongens was nu duidelijk hoorbaar. Beide lagen er vredig bij. Het leek zelfs alsof ze afwisselend af en toe snurkte. ‘Nu heb je ‘r ook niet meer veel aan hé’ zei ik lichtjes spottend met Mirko’s dwaze daad. ‘Of net wel...’ zei die en ging naar het bed van Robbe. ‘Moet je kijken...’ zei hij zonder te fluisteren. Robbe werd niet wakker, maar bleef even enthousiast verder snurken. Zacht en met enige voorzichtigheid ging Mirko op diens ...