-
Jane - 1
Datum: 25-9-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend
... vroeg of ik nog iets wilde drinken. Tegelijkertijd overhandigde zij mij een briefje. Natuurlijk bestelde ik nog wat en toen ze wegliep opende ik het briefje. Daarop stond een 06 nummer. Haar 06 nummer!“Hi” tekste ik, “ik heet John”Het antwoord kwam vrijwel direct. “Ik ben Jane, nice to meet you”Ik glimlachte. “Je man?” tekste ik.Ze keek even opzij en tekste terug “Ja”Met alleen zo’n antwoord kun je niet veel. Of beter, ze legde het initiatief bij mij.Ik tekste: “Je ziet er aantrekkelijk uit in je bikini” Gelijk realiseerde ik me dat dit wel een hele slechte openingszin is. Kijk, Jane zoekt contact, dat is duidelijk. Maar wat voor contact? Haar antwoord maakte het gelijk duidelijk. “Jij ook met die zwembroek” Ze probeerde dus een avontuurtje te regelen. Daar was ik wel voor in. Ik wilde het wel bevestigd zien. En daarom tekste ik haar: “Vind je?” Onmiddellijk ging ik staan, rekte me uit en bewoog een beetje net alsof ik de stijfheid uit mijn lichaam wilde halen. Ik lette scherp op haar. Ze las de tekst en keek naar wat ik deed. Quasi nonchalant streek ik eenmaal over mijn kruis. Toen ging ik weer op het bed liggen en wachtte af. Snel volgde haar tekst: “Je bent aantrekkelijk in je zwembroek. En wat zit die strak.” Tijd om een stapje verder te gaan. “Wil je weten hoe strak?”Op dat moment legde haar man zijn krant weg en begon met Jane te praten. Naar een paar minuten stond hij op en liep het paviljoen in. Jane kon nu mijn tekst lezen. Ze reageerde direct: “Ja”Wat ik nu ging ...
... doen is wel gewaagd, maar ik hou van uitproberen. Kijken hoe de ander reageert. Ik ging wat lager liggen. Mijn lul was enigszins stijf geworden. Een bobbel was duidelijk te zien. Ik legde mijn handen even links en rechts van mijn lul zodat die nog nadrukkelijker te zien was. Daarna tekste ik: zo strak?Een glimlach verscheen op haar lippen toen ze mijn tekst las. Als antwoord wreef Jane over haar bikini broekje en topje. Haar ogen hielden de deur van de strandtent goed in de gaten. En dat was maar goed ook, want haar man kwam alweer aangelopen. Hij sprak even met Jane, pakte zijn kleren en verdween weer in het paviljoen. Snel kreeg ik een korte tekst van haar. “We moeten weg. Hij moet werken. Wil je straks weer zien. Jij ook? Wacht op mijn tekst.” Toen pakte ook zij haar kleren en verdween.Ineens was het voorbij. Wat jammer! Het is toch wel een lekkere meid. Omdat het inmiddels lunchtijd was, ging ik het paviljoen in om er wat te gaan eten. Na 20 minuten kwam haar tekst: “Mijn man gaat zo werken. Kom je over een half uur me toe? Ik woon aan de Gevers Deynoot weg nummer … Dat is het derde appartementengebouw, links van het Kurhaus. En hou je zwembroek aan.” Ik tekste terug: Ik ben er over 30 minuten.”Omdat het verhaal ten dele echt gebeurd is, kan ik om prive redenen het nummer natuurlijk niet vermelden.Na 20 minuten tekste ik Jane: “Kom eraan, zie je in 10 minuten” Ik betaalde, klom het trapje naar de boulevard op en liep naar het flatgebouw. In de hal nam ik de lift. Haar ...