Inge's Tiener Hulpje 1 - Sex Verhalen

Inge's Tiener Hulpje 1

... dag. Houd je je met hem bezig of met de klanten?' Dat gezegd liep er alweer een stel binnen en begroette ze. 'Zit wel goed schat. Als er klanten komen, dan gaat hij maar goed meekijken. Leert hij ook van. En vandaag lijken de meeste klanten echt alleen maar te willen kijken.' Pieter kwam de winkel binnen. Inge en Ron keken om. Ron zag gelijk zijn afgetraind lichaam. En hij wist dat het Inge ook opgevallen zou zijn. 'Zo was ik vroeger ook.' zei hij ironisch, maar wel naar waarheid. 'Doe normaal. Hij heeft gewoon een strak shirt aan en is gewoon niet dik. Dat is alles. En praat niet zo als hij hier is.' Ron lachte nog om haar opmerking. 'Klaar, mevrouw.' zei Pieter en stond bij de balie. 'Nou, jij kan gaan Ron. En jij Pieter, wanneer er klanten zijn let je voorlopig alleen op. Als er geen klanten zijn laat ik je de indeling zien. Dan leer ik je hoe je de dozen moet uitpakken. Alles zal voor zich spreken.' Pieter knikte. 'En misschien komt je vriendin straks wel langs.' Zei Inge. 'Nou, de zon schijnt. Als ze eenmaal onder de zon ligt, vergeet ze de tijd. Ze zal wel bij die snackbar gedeelte liggen aan het strand.' -'We zien wel. Als je maar geen ruzie krijgt.' -'Komt goed mevrouw. Ik heb haar al ge-sms’t. Maar geen reactie. Ik zeg het u, ze slaapt misschien al onder de zon. Ze ziet het vanzelf.' lachte Pieter. 'Nou, ik kleed me ook maar even om.' Zei Ron. 'Ga je naar het strand lieverd?' -'De zon schijnt en het is warm. Ik ben vrij; ‘tuurlijk ga ik. Mocht je me nodig hebben, ...

... dan bel je me.' Dat was goed voor Inge. Ron ging maar naar achteren. Hij had 2 zwembroeken thuis en altijd eentje op de zaak. Dat was zo verdomd handig. Het omkleden was snel gedaan. In de winkel groette hij ze nogmaals en weg was hij, in zijn zwemshort, zomerse shirt, slippers en met een tas in zijn handen. Een beetje leesvoer, zijn zonnebril, handdoek, créme, telefoon en wat fris. Dat was alles wat hij nodig had. Binnen vijf minuten was hij op het strand. Om preciezer te zijn bij het snackbar gedeelte. Er was maar eentje die zo dichtbij was. De volgende stond weer een kilometer verder. Hier lag dus Pieters vriendinnetje te zonnen! Hij keek rond. Niks bijzonders zo op het eerste oog. Hij koos een leeg plekje uit en zorgde dat hij een ligstoel emachtigde. Voordat hij zijn handdoek open had en zijn leesvoer tevoorschijn had gehaald, kwam en een jongedame op blote voeten zijn bestelling opnemen. Als je iemands ligstoel gebruikte, moest je ook een consumptie nuttigen. Toen hij eenmaal lag en zijn tijdschrift in de handen had, zijn donkere zonnebril op deed, het drinken naast hem stond, keek hij op zijn dooie gemak in het rond. Waar lag een jong meisje te zonnen….? Hij wist niet eens of ze jonger of ouder was dan Pieter. Korter of langer, donker, rood of blond. Hoe dan ook, hij gaf zijn ogen de kost. Na een kwartiertje liep er langs Ron een jong blond meisje. Een figuur om u tegen te zeggen. Strak in het vel. Even lang als Pieter wellicht. Even oud, misschien een jaartje meer. Was ...