eline en marieke - Sex Verhalen

eline en marieke

Eline zat in een bijna volle lunchroom alleen aan een tafeltje. Ze was net als de meeste andere bezoekers naar binnen gevlucht voor een regenbui die was losgebarst boven de stad. Er kwam een blond meisje naar haar tafeltje gelopen. "Mag ik bij je komen zitten? Het is vol, er is nergens een plekje meer om te zitten." Eline keek het meisje aan. Ze was van haar leeftijd zo te zien. Haar natte haarlokken zaten aan haar gezicht gepakt. Zo te zien had zij wel de volle laag van de regenbui over zich heen gehad. "Natuurlijk," zei Eline. "Ga je gang." Het meisje ging zitten en bestelde en kopje thee. Ze keek Eline aan en lachte. "Ik ben Marieke. Kom je hier vandaan?" "Nee hoor ik studeer hier. Ik heb hier in de buurt en kamer. En jij?" "Ik ben op zoek naar woonruimte, maar dat valt niet mee. Het Is allemaal vol en overal hartstikke duur. Ik reis elke dag twee uur om naar college te gaan." Ze slaakte een diepte zucht en nam een slokje van haar warme thee. Eline keek naar het meisje. Ze zag er best wel aardig uit, en ze had gelijk. De huur was behoorlijk aan de hoge kant. Ze kon het zelf ook nauwelijks opbrengen, en ze had er wel eens aan gedacht om de ruimte met iemand te delen, het appartement was tenslotte groot genoeg. Ze had alleen nog niet de geschikte persoon gevonden. Ze aarzelde eigenlijk om het te zeggen, ze kende het meisje niet eens, maar nood breekt wet, bedacht ze. "Misschien vind je het een raar idee dat ik er over begin, maar ik zoek eigenlijk een kamergenoot om de huur ...

... te delen." Ze keek Marieke aan. "Je kan altijd komen kijken of het wat voor je is." "Meen je dat? Geweldig, ik ga gelijk met je mee als je dat goed vind." De meisje's rekende af en liepen naar het appartement van Eline. De regenbui was gelukkig al overgetrokken. "Dit is het," zei Eline toen ze binnen waren. "Ik heb een keuken, badkamer, slaapkamer en woonkamer. Het appartement is van een kennis van mijn vader. Die man woont in het buitenland en verhuurt het aan studenten. Ik had hier echt geluk mee." Marieke keek in het rond. Het zag er netjes en opgeruimd uit. "Ik betaal nu 600 euro in de maand. Het lijkt niet zoveel maar ik heb niet zoveel geld, en als ik het kan delen is het beter," vertelde Eline. "En wanneer zou ik bij je kunnen komen wonen? Ik moet het nog wel even thuis overleggen maar die vinden het vast goed." "Wanneer je maar wilt," zei Eline. "Maar je moet weten dat ik wel wat huisregels heb waar ik me aan moet houden, en dat geld natuurlijk ook voor jou als je hier komt wonen." Dat begreep Marieke. "Geen wilde party's, voor de rest moeten we de boel netjes en schoon houden. Maar dat spreekt voor zichzelf. Heb je een vriend?" "Nee een vriendje heb ik niet. Ik ben veel te druk met mijn studie. Jij?" "Volgens mij nemen we onze studie allebei serieus," lacht Eline. "Ik heb ook nog geen relatie, ik moet er niet aan denken," zei ze. Eline keek op haar horloge. "Ik moet gaan. Hoor ik nog van je? Ik geef je mijn nummer. Bel me maar als het zover is." Toen die avond Eline ...