1. Ons Eerste Half Jaar Samen - 1


    Datum: 14-9-2018, Categorieën: Homo Auteur: Soccerguy1996, Bron: Opwindend

    Ik kreeg ineens weer zin om een verhaal te schrijven. Wel eenmalig, maar toch. De 'echte' Soccerguy1996 heeft inmiddels bijna een half jaar een relatie, en ik wil mijn lezers hier graag van mijn vreugde mee laten genieten. De namen in dit verhaal zijn gefingeerd.Veel leesplezier!Lucas en ik, Martijn, zijn vandaag een half jaar samen. Die mijlpaal wilden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. We hadden vooraf al een beetje ons weekendje gepland. Vanavond gaan we uiteten met een lekker 'dessert' op het laatst... als je begrijpt wat ik bedoel.Terwijl ik in de bus naar Lucas' appartement zit kijk ik ongeduldig op m'n telefoon, wachtend totdat hij appt dat hij afgewerkt is. Niet veel later verandert z'n status naar 'online' en begint hij te typen. "Hi". Zijn berichtjes zijn altijd kort en bondig, hij heeft namelijk dyslectie. Niet zo erg, want hij stuurt daardoor regelmatig gesproken berichten. En zeker als deze lieve woorden bevatten, komt het extra oprecht over. Een geluk bij een ongeluk, zullen we maar zeggen."Hey schatje", typ ik terug. Ik zie dat hij een audiobericht aan het opnemen is. Het duurt niet lang; in de amper 10 seconden durende spraakmemo vertelt Lucas dat hij klaar is met werken en naar huis loopt. Hij woont letterlijk op vijf minuten loopafstand van zijn werk, wel lekker chill dus. Ik schrijf zelf terug en vertel dat ik bijna bij 'm ben. Enkele haltes later stap ik uit en loop richting z'n appartement. Net wanneer ik aan kom gelopen zie ik 'm de deur ...
    ... openen. "Heey Lucaaassss", roep ik meteen. Hij kijkt even verschrikt mijn kant op. Meteen verandert dit naar een glimlach. Ik loop naar 'm toen en omhels mijn vriendje stevig, waarna we elkaar even uitgebreid zoenen. In de lift naar boven kijken we elkaar aan. Het is een paar seconden stil, tot Lucas ineens zegt "Gefeliciteerd met de 6 maanden." Het klinkt wat raar om elkaar te feliciteren om zoiets, maar ik knik direct.Lucas draait de deur van het slot. "Dames gaan voor", grapt hij. Ik grinnik sarcastisch en kaats de bal vervolgens terug. "Zegt degene die altijd kookt en het huishouden doet.", zeg ik knipogend. Lucas doet de deur achter zich dicht en legt z'n sleutels op tafel. Ik vraag meteen wat hij wil drinken. "Cola doe maar.", antwoord hij snel terwijl hij gaat zitten op de bank. Ik pak zelf een bakkie pleur."Zin in vanavond?", hoor ik Lucas op een afstand vragen. Ik kijk 'm even glimlachend en knikkend aan. "Natuurlijk heb ik er zin, gekkie. Ik kijk sowieso altijd uit naar de momenten dat ik bij je ben, of we nou uiteten gaan of gewoon gezellig samen bankhangen." Ik kan zelf na deze zes maanden nog altijd niet geloven dat zo'n lekker ding als Lucas voor zo'n foeilelijk misbaksel als ik heeft gekozen. Tegelijkertijd geeft het een enorme boost aan zelfvertrouwen. Want tja, hoe je het ook wendt of keert, hij koos voor mij. Hij had voor duizenden, nee miljoenen andere jongens kunnen kiezen. Maar hij koos voor mij. Daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor. Ik weet ook niet meer wat ...
«1234»