Yolanda 3 deel 15 - Sex Verhalen

Yolanda 3 deel 15

... koffie in voor hem en schonk ook wat voor zichzelf in. Ze liep terug naar het kantoor en zette de beker bij meneer Verstraten neer, die alweer druk aan het werk was. Yolanda ging zitten. “Is het nog gelukt met Sanne?” vroeg ze. Meneer Verstraten antwoordde zonder van zijn werk op te kijken: “Uiteindelijk wel.” Hij pakte een map en zocht wat op. “Is ze een goede leerling?” vroeg ze uit belangstelling. Meneer Verstraten bleef de map doorbladeren. “Als je van extra werk houdt wel,” antwoordde hij en hij las wat door. “Meneer, vertel eens wat meer,” zei ze. Meneer Verstraten keek haar aan. “Ik heb het druk, Yolanda. Ben je soms vergeten dat je je had verslapen? Ik heb jouw werk zitten doen en mag nu ook mijn eigen werk afmaken. Ik heb wel meer te doen dan over leerlingen zitten praten.” Hij pakte zijn beker van zijn bureau en nam een slok. “Gadverdamme!” Hij zette de beker neer. “Heb jij koffie gezet?” “Nee, meneer.” “Gooi het maar weg en zet nieuwe koffie.” Hij schoof de beker naar haar toe en ging weer verder met zijn werk. Yolanda nam een slokje uit haar eigen beker. Het smaakte inderdaad erg flauw. “Het spijt me, meneer,” zei ze. Ze pakte de bekers en liep weg. In de lerarenkamer zag ze Damian bij mevrouw Verhelst staan. Ze keken elkaar even aan, maar al snel wendde Yolanda haar blik af en liep ze langs Damian heen. Ze gooide de koffie weg en zette nieuwe koffie. Ze spoelde de bekers om en wachtte even tot de koffie klaar was. Damian kwam opeens bij haar staan. Yolanda keek ...

... even om, maar mevrouw Verhelst was al weggelopen. “Die nieuwe leerlingen is een lastige,” zei hij. “Ze doet me een beetje aan jou denken.” “Oh ja?” vroeg ze, al had ze niet echt interesse. Damian knikte. “Ze heeft lef. Ze had hem in zijn gezicht gespuugd en in zijn kruis geschopt. De komende tijd zal hij zijn handen aan haar vol hebben.” Yolanda keek hem aan. “Waarom vertel je me dat? Het gaat me niets aan waar hij zich mee bezig houdt. Ik werk voor hem, meer niet. Hij kan mij bij zich roepen en me gebruiken, ik ben van hem. Hij is niet van mij.” “Ik wilde je alleen waarschuwen dat hij de komende dagen niet veel tijd voor jou zal hebben. En mochten je verlangens toenemen hoef je niet bij mij aan te kloppen. Je hebt je kans gehadd en je vertrok zonder een woord te zeggen.” Yolanda schonk koffie in. “Ik wilde wel, Damian, maar je was er nooit. En als je er was had je geen zin. Schuif de schuld nu niet op mij!” Damian haalde een plastic tasje uit een kastje en greep haar opeens bij haar nek. “Je liet meneer Verstraten ook in de steek,” zei hij toonloos terwijl hij haar naar een tafel trok. “Je verliet hem toen hij je niet neukte, en later verliet je mij ook. Ben je zo verslaafd geraakt dat je niet zonder kunt?” Hij drukte haar voorover op de tafel en haalde een touw uit de tas. Hij maakte haar armen en benen gespreid vast. Hij deed een ring in haar mond en maakte die achter haar hoofd met twee riempjes vast. “Zo, dan hoeft niemand meer naar je te luisteren, en toch kun je nog ...