Verschillende Werelden - 3 - Sex Verhalen

Verschillende Werelden - 3

... vind het wel interessant.’Iets meer dan een uur later en een aantal zakelijke telefoontjes komen we op het strand aan. Gezellig kletsend lopen we naar een strandtent. ‘Kom’, zeg ik, ‘hier gaan we even wat drinken. Als de eigenaar er is ga ik hem even een handje geven. Half jaar geleden heb ik zijn huis voor een mooie prijs verkocht.’ Marvin lacht erom maar loopt rustig achter me aan. Helaas, de eigenaar is er niet. We nemen plaats naast elkaar op het terras buiten. Het waait wel, maar we zitten vlak achter een scherm waardoor we kunnen genieten van de zon, ten minste, zolang die niet steeds achter de wolken verdwijnt. Als de koffie wordt geserveerd en ik direct heb afgerekend vraagt Marvin opeens: 'Wat is er gebeurd tussen Chantal en jij?’ Wat is dat toch met die jongen vraag ik me af, waarom wekt hij bij mij de behoefte om erover te praten. Hoe komt het dat ik hem vertrouw om mijn verhaal kwijt te kunnen? Marvin tikt tegen mijn arm. ‘Max, aarde aan Max. Ben je er nog.?’ Ik glimlach naar hem en begin dan te vertellen hoe ik haar ontmoette en dat we verliefd werden. Ondertussen kijk ik recht voor me, over het strand waar een enkeling een wandeling maakt en de wind trotseert. Uiteindelijk vertel ik hem hoe we daarna steeds meer naast elkaar in hetzelfde huis leefden. Dat we er wel eens kort over hadden gesproken en dat we wisten dat we niet voor altijd bij elkaar zouden blijven. ‘En hoe voelt het nu ze weg is?’ vraagt Marvin serieus. Nu geef ik hem een tik op zijn schouder. ...

... ‘Man, jij hebt echt geen blad voor je mond he.’ Hij grijnst. ‘Dat hoor ik wel vaker.’ Ik haal mijn schouders op. ‘Ik weet niet hoe ik me voel als ik eerlijk ben. Aan de ene kant opgelucht, aan de andere kant doet het toch wel zeer.’ Nog voordat hij antwoord geeft sta ik op. ‘Kom, even uitwaaien. Welke kant wil je oplopen?’‘Met de wind mee’ zegt hij lachend.We lopen en lopen, ik geniet maar Marvin duidelijk ook. De zware gespreksonderwerpen laten we even voor wat ze zijn en af en toe kletsen we gezellig maar genieten vooral ook van de zwijgzame momenten. Af en toe kijken elkaar aan. Beide glimlachend, ik verdrink bijna in die fonkelende ogen van hem. Op een gegeven moment komen we op een deel strand waar weer strandtentjes zijn. Marvin kijkt op zijn mobiel en zegt dan: ‘Zullen we wat gaan eten? Ik heb reuze trek.’ Een klein half uurtje later zitten we weer op het terras, uit de wind en worden ons een paar heerlijke grote uitsmijters voorgeschoteld. Dit keer zitten we tegen over elkaar en ik kijk gebiologeerd hoe hij hap na hap neem en hoe hij kauwt. Pff, ik word gek van mezelf. Die aantrekkingskracht die hij op me heeft!Als we beide klaar zijn en nog wat te drinken nemen is het mijn beurt om een serieuze vraag te stellen. ‘Marvin, toen ik je vrijdag afzette maakte ik de opmerking: “je bent de ideale man nog niet tegengekomen.” Waarom schrok je zo van die opmerking?’ Marvin neemt een slok en kijkt naar het glas in zijn hand en blijft even stil. Rustig wacht ik af totdat hij wat ...