VERLEID DOOR VERA DEEL 2 - Sex Verhalen

VERLEID DOOR VERA DEEL 2

... vroeg: ”Vind je mijn borsten dan ook mooi?”. En of ik die mooi vond! Eigenlijk was dat in mijn ogen op dit moment zelfs juist het allermooiste aan haar! Maar om dát nou zo te antwoorden, vond ik niet zo galant, dus zei ik: “Ik vind alles aan jou prachtig; alleen jammer, dat je zoveel langer bent dan ik.” Dit zei ik ook, om haar een beetje te vleien. Vera leek er duidelijk wat verlegen mee, maar kon ook niet meer aan mij verbergen, dat ze zich wat getutoyeerd voelde, en stond nu behoorlijk naar mij te blozen. “Hou je, met de geschiedenis van gisteravond erbij genomen, dan wel een beetje meer van mij, Dick?” Op dat moment liepen we net van een duintop, naar beneden, een duindel in en het schelpenpad veranderde in een mul zandpaadje om tenslotte over te gaan in ruw duinterrein. Het bleek, dat we nu in een duinpan terecht waren gekomen, dat bestond uit een zandige vlakte, dat werd omzoomd door hoge duindoorns met oranje bessen en wat zeedennetjes. Al snel kwam Vera erachter dat je op teenslippers niet gemakkelijk door het zand kunt lopen, dus deed ze eerst haar schoeisel van haar voeten, maar ook haar wikkelrok af en stopte alles in haar tas. De ruimte voor ons leek nu ook in niets meer op een echt pad. Het zandige dalletje werd nu ook weer smaller, dus ging Vera noodgedwongen weer voor me lopen. Ik zag nu haar mooi gevormde blote blanke benen in de volle lengte tot en met haar billen, waarbij het schudden ervan tijdens het lopen haar hele goddelijk gevormde achterkant een ...

... beetje wulps mee liet deinen. Dat maakte haar hele onderlichaam voor mij nu toch echt tot een compleet geil gevormd geheel. Langzaam begon dat gevoel ook mij steeds meer te beheersen en ondervond ik, dat deze gevoelens ook al mijn mannelijkheid begonnen te bereiken en dat ik dat nooit meer zou kunnen tegengaan. Dus zo ontstond er in mijn spijkerbroek onmiskenbaar en duidelijk zichtbaar het ontembare verlangen naar een spoedig komend en intiem samenzijn met mijn nieuwbakken vriendin.We naderden het einde van het duindal en de grote zus ontdekte een smal konijnenpaadje, dat van het dal wegliep tussen een paar bosjes door. Nu was het einddoel van mijn al eerder aan Vera gepromote wandeling binnen handbereik gekomen. Ik was hier namelijk al enkele keren eerder geweest met precies dezelfde bedoelingen als ik nu met dit jonge meisje beoogde. Je kon door die bosjes alleen wat gebukt lopen en dus draaide Vera zich prompt naar mij om of ik wel wist, waar we heen liepen en ze keek dus recht naar mijn mooie in vorm geraakte bobbel in mijn broek! “Is dat door mijn vragen zo gekomen,” vroeg ze. Ik antwoordde eerlijk, dat het niet alleen daardoor was gekomen, maar dat zowel haar mooie haren, als haar mooie benen en lekkere bewegende billen mij nu al tot deze houding hadden gebracht. Vera moest een beetje lachen en zei: “Dus je houdt toch wel van mij.”Ik gaf er geen antwoord op, maar gaf aan, dat ze in een voor haar lengte min of meer tijgerachtige houding onder de struiken door diende te lopen ...