Het Jaar 6583 - 1 - Sex Verhalen

Het Jaar 6583 - 1

... ik naar hem toe en draai langzaam een rondje. "Ja... je bent echt prachtig." Hij staat op en loopt naar me toe. Hij legt zacht een hand op mijn rechter wang en ik sluit mijn ogen. Op de een of andere manier voelt ditxo bekent... zo vertrouwd. "Zullen we ergens wat gaan drinken?" Vraagt hij lief."Jonathan... ik... ik kan dit eigenlijk niet van je aan nemen... ik ken je niet eens... alsjeblieft... neem je kleding terug..." zeg ik met het schaamrood op mijn wangen."Als ik de kleding terug zou nemen dan zou je naakt over straat moeten... ik heb je oude kleding namelijk al weg gegooid. " zegt hij zacht."Ow... dat... dat wist ik niet...""Het is niet erg Liz. Kom. Dineer met me. Ik sta erop." Hij pakt mijn hand en leid me mee naar de bank. Daar laat hij me zitten en geeft me een doos in handen."Wat is dit?" Vraag ik nieuwsgierig."Maak maar open, dan zie je het vanzelf." Hij kijkt me lachend aan en de blos op mijn wangen word donkerder. Ik open de doos en zie ren prachtig paar laarzen met hoge hak."Laarzen? Maar wat is er mis met mijn eigen schoenen?" Vraag ik verbaasd."Je eigen schoenen waren kapot en vies. En al waren ze schoon dan stonden ze niet bij de jurk die je nu aan hebt. Toe trek ze is aan. Ik sta er op.""Oke..." ik doe ze vertwijfeld aan en het verbaast me dat ze precies goed zitten. Ik ga er op staan en weet mijn evenwicht goed te houden op de hakken. Na een minuutje oefenenloop ik erop alsofik nooit ergens anders op gelopen heb."Ik zal je haar wel even doen en dan ...

... kunnen we gaan." Hij laat me weer zitten en begint mijn haar te borstelen. Hij doet dit zo teder en zo zacht. Hij steekt mijn haar op en bied me zijn hand weer aan om op te staan. Als we voorbij een spiegel lopen in de woonkamer zie ik mezelf maar ik herken mezelf amper. "Je bent beeldschoon Liz... echt waar." Hij houd mijn hand stevig maar liefdevol vast en samen stappen we de lift in. We gaan naar beneden helemaal tot aab de privé parkeer garage. Er staan prachtige autos en hijkiest er een die er heel sportief en duur uit ziet. Hij doet galant het portier voor me open en ik ga zitten waarna hij het portier sluit en zelf gaat zitten.Hij rijd snel de garage uit en al snel zijn we op de snel weg. Ik heb geen idee waar hij me heen brengt maar dat maakt me ook niet uit. Ik voel me veilig bij hem en vertrouw hem.Al snel komen we aan bij het restaurant. Zo galant als dat hij is opend hij mijn portier. Ik stap uit en leg mijn arm in de zijne. Binnen staat een man achter een balie die ons vriendelijk aan kijkt."Goedenavond meneer, mevrouw. Had u gereserveerd?" Vraagt de man beleeft."Ja. Tafel voor twee op naam van Acronius." Zegt Jonathan met een vriendelijke lach."Ah ja. Meneer Acronius. We hadden u al verwacht. Volgt u mij naar uw tafel. De over komt zo bij u." De man gaat ons voor naar onze tafel en daar schuift hij beleeft mijn stoel naar achter. Wat me opvalt is dat we de enige zijn in dat restaurant. Vreemd... maar het zal wrl goed zijn... denk ik bij mezelf."Wat een prachtige plek ...