-
Hellen & Rob: De Verrassing
Datum: 19-8-2018, Categorieën: Overspel Auteur: AnitaDick, Bron: Gertibaldi
... zich bewust van de spiedende ogen van Addy. Hij keek naar haar met een geamuseerde uitdrukking op zijn gezicht. "Nu jullie weten allemaal wat het doel is van deze bijeenkomst en dat zal ik dan ook niet verder uit te doeken doen." zei Peter. "We zijn hier niet gekomen om te spelen nee we zijn hier gekomen om aandacht te besteden aan wat je moet doen als er zich problemen voor doen met je klanten." Peter zette zijn betoog voort doch Linda hoorde alleen nog geluid en luisterde niet meer naar zijn woorden. Ze maakte zich een beetje zorgen om Addy, ze had hem van begin af aan niet gemogen en nu was het uitgerekend hij die hier met haar door Harry naar toe was gestuurd. Sommige mensen op kantoor noemden hem een rat anderen een geniepig mannetje. Harry had dit gedaan met voor bedachte rade dacht ze bij zichzelf, dat kon niet anders. Wat had Harry toch in zijn zieke brein bedacht? Ze wist dat ze moeilijkheden met Addy kon verwachten tijdens dit tweedaagse seminar. Na de middagsessie ging Linda terug naar haar kamer en probeerde Rob te bellen en op de hoogte te brengen wat ze hier aan het doen was. Bovendien was ze nieuwsgierig naar zijn doen en laten. Maar Rob nam niet op, waarschijnlijk aan het zeilen en buiten bereik van een zendmast. Dat maakte dat ze niet bepaald vrolijker werd. Vandaag was er niets meer te doen tot de volgende ochtend dus trok ze wat luchtig aan en besloot naar beneden te gaan voor het avondeten en vooral ook om te proberen Addy te ontwijken. Bovendien had ze ...
... trek want ze had niet meer gegeten sinds het ochtendontbijt. Addy leunde tegen een pilaar in de lobby van het congrescentrum. "Ik dacht dat je misschien trek had," zei hij. "Het restaurant hier is een aardig stukje lopen zo ik dacht ik wacht je op en dan gaan we samen met de auto." "Nee dank je ik kan voor mezelf zorgen, zei Linda. "Potverdomme," vloekte Addy. "Stap in de auto, Linda en doe niet zo truttig." "Laat me met rust," zei ze. "Ik zei toch dat ik wel voor mezelf kan zorgen." Ze wilde weg lopen, maar Addy pakte haar bij arm. Ze zag zijn blik in zijn ogen en dat stelde haar zeker niet op haar gemak, nee sterker nog ze werd een bang van die sadistische blik, het was niet dezelfde Addy van vanmorgen toen ze hier samen naar toe waren gekomen. "Je gaat doen wat ik zeg," zei hij langzaam op gebiedende toon. "Jij en ik gaan samen meer dan genieten van deze 2 dagen." "Droom lekker verder, 'zei ze “Je denkt toch niet dat ik met jou ook maar iets ga doen, zelfs niet eten” Hij werd niet boos nee een sardonische glimlach verscheen er op zijn gelaat. "Ik zal je iets vertellen schat, jij gaat alles doen wat ik van je verlang en je weet ook wel dat jij daar aan mee gaat werken, omdat je geen keus hebt.” "Ga uit mijn weg, laat me gaan", zei Linda wanhopig. Ze gebruikte nog wel stoere taal maar vroeg zich ondertussen af wat hij bedoelde. Wist hij van een speciale truc die ze met een klant had bedacht om zelf wat extra geld te innen. Ze kon het niet geloven, het was iets tussen de klant ...