Daniël En Zijn Vrienden - 2 - Sex Verhalen

Daniël En Zijn Vrienden - 2

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Daniël En Zijn Vrienden - 1Alex fietste de straat waar hij woonde in. Hij had die ochtend vroeg college gehad en was daarna met wat studiegenoten gaan lunchen. Toen had hij de trein terug naar zijn woonplaats genomen. Voor zijn huis stonden, zoals gewoonlijk, een grote hoeveelheid fietsen. Een jongen was bezig de zijne van het slot te halen. Lekker ding, dacht Alex nog. En toen: Hé, maar die ken ik!“Daniël. Wat doe jij hier?” Daniël, die mooie, verlegen jongen die in het groepje eerstejaars zat dat Alex, zelf derdejaars, een halfjaar geleden had begeleid tijdens de introductie. Beiden woonden niet in de universiteitsstad waar ze studeerden, maar in de dichtstbijzijnde grote stad. Ze namen tijdens de introductie regelmatig samen de trein, zodat ze elkaar wat beter leerden kennen. Na de introductie hadden ze nog een paar keer wat gedronken en er was sprake van een beginnende vriendschap tussen de twee.Daniël keek geschrokken op, maar ontspande toen hij Alex zag. Hij groette terug.“Ik maak schoon hier. En jij dan?”“Ik woon hier. Waar maak je schoon?”Daniël wees het huis naast dat van Alex aan. Het huis van buurman Marco. Daniël glimlachte. Hij had wel eens staan flirten met Marco, een mooie man met bruine krullen en prachtige bruine ogen. Hij vermoedde dat Daniël daar ook wel interesse in zou hebben. Zou hij daar meer doen dan alleen schoonmaken? Toen viel hem op dat Daniël wat schichtig om zich heen keek. De jonge student maakte ...

... aanstalten om zijn fiets te pakken.“Heb je anders zin in een kopje koffie?” vroeg Alex. Weer ontspande Daniël zich zichtbaar.“Ja, waarom niet. Heb eigenlijk toch niets anders te doen.”Alex stalde zijn fiets en opende de voordeur. Hij deelde een bovenpand samen met vijf andere studenten, zijn eigen kamer was een knusse zolderkamer, ingericht op comfort: een twijfelaar, een tweezitsbank en een grote zitzak waren het enige meubilair. Een bureau had hij niet nodig, want studeren deed hij in de bibliotheek. Hij liet Daniël plaatsnemen op zijn bank en ging koffiezetten in de keuken beneden.Al snel zat Daniël honderduit te kletsen. Zo kende Alex hem: in het begin wat schuchter en verlegen, maar als hij eenmaal loskwam een spraakwaterval. Alex genoot van zijn gezelschap. Daniël was een knappe jongen, met sluik, donkerbruin haar, hipsterkapsel. Hij had volle lippen en een van nature wat donkerdere huid, met twee moedervlekken op zijn rechterwang die zijn gezicht een aangename asymmetrie gaven. Mooie bruine ogen en zeer lange wimpers: als hij met zijn ogen knipperde, leek het net alsof er twee zwarte motten kort neerstreken op zijn jukbeenderen.Ze spraken over hun studie, die Daniël goed beviel. Alex gaf hem, zoals wel vaker, tips voor vakken en tentamens die nog gingen komen. De tijd vloog voorbij en Alex nodigde Daniël uit om te blijven eten. Ze verwarmden een diepvriespizza en dronken er bier bij. De avond vorderde en het begon al te schemeren.“Mooie man, he, die Marco?” Alex besloot ...