Het Proberen Waard - 10 - Sex Verhalen

Het Proberen Waard - 10

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Het Proberen Waard - 910.Megan vroeg niets. Niet aan Alexis of het waar was, niet Aafje wat ze van haar wilde, en niet aan mij of ik er nog aan terug dacht. En er hadden nog een duizend andere dingen gevraagd kunnen worden. Na een dag berusting begon de week weer. Op het werk gebeurde niets geks deze week. Niets spannends. De meiden waren mooi. Wel spannend, maar niet gek. Megan was verder stil. En ik geloofde wel dat ze afgelopen zaterdag had laten rusten. Maar misschien wel meer dan alleen die dag. Het leek wel alsof ze zowaar mij had gevolgd in het loslaten van het andere stel. Voor mij was het nu wel even klaar. En nee, nog altijd geen spijt, maar als ik het me dan toch moest voorstellen, zou het zeker niet zo gaan, en zeker niet met die personen. Liever met mensen die je echt vertrouwd. Mensen die niet zomaar weglopen alsof de klus geklaard was. Want zo voelde het. En Megan leek het door te krijgen.-Megan had ouderavond op de donderdag, en ik m’n training. We hadden op ons dorp aan het water afgesproken, gevaarlijk dicht bij de woning van Pascal en Aafje, en verschansten ons daar op het terras. Gewoon even er uit. We hadden niet echt een uitgaansgebied hier, waar aan de overkant in Dordrecht meer leven in de nacht zat. Maar hier aan het water ook wat zaakjes, en zelfs voor de jeugd om te dansen. Niet waar wij zaten maar verderop. Goed. Ik aan de koffie en zij aan de thee. Wat zag ze er weer mooi uit. Dat was gelukkig nooit ...

... veranderd. We zaten naast elkaar aan het tafeltje en keken uit over het water. Hoe vaak zaten we wel niet aan de overkant op de donderdagavonden, dacht ik dan nog even. Niet samen zoals nu. Regelmatig pakte ze even m’n hand, als ik weg was gedreven in gedachten, waarna ik haar elke keer lieflijk toelachte. Ik geloofde dat ze precies kon voelen als ik te ver in gedachten was. Ze kende me en m’n zorgen. Het was dan ook een drukke dag geweest in een week na een raar weekend. Genoeg om over na te denken.-,,Hoe was het eigenlijk?’’ vroeg ze dan rustig. Ik had ook niet naar haar verplichting gevraagd nog, en genoten tot nu toe eigenlijk vooral in stilte van de avond.,,Goed. Een beetje jammer dat ik m’n zorgen niet concreet voor de groep kan gooien, maar verzon iets wat er op leek.’’ vertelde ik dan rustig. Megan had nog altijd geen idee wat zich daar precies afspeelde, en ook nu weer die onzekerheid in haar ogen. Het was volgens haar haar schuld dat ik er een beetje mee worstelde. Zij wilde dit ten slotte, en het was haar beste vriendin. Dat haalde ik dan uit die ogen. Ze zei het niet. Het zou ook niet eerlijk zijn. Want ik wilde het net zo graag.,,Fijn.’’ zei ze alleen. Vond ik grappig.,,Ik wil ze echt even niet meer zien.’’ bracht ik dan wel duidelijk uit, al slikkende. Ze knikte bezorgd, zuchtte ontmoedigd, en leek te beseffen dat het dan toch zover was gekomen. We hadden gespeeld, en de inzet was hoog. Vele malen hoger dan we nu ook echt verloren hadden, maar nog altijd een ...