De boerderij, deel 4
Datum: 4-8-2018,
Categorieën:
Familie
Auteur: Calimero4773, Bron: Gertibaldi
... kort touwtje er tussen - aantrok, moest ze het even een paar keer verschuiven voordat het comfortabel om haar borsten zat. Het topje liet een groot deel van haar borsten onbedekt. Het broekje, dat die naam nauwelijks verdiende, bestond uit een iets grotere driehoek, die haar kut en het grootste deel van haar schaamhaar bedekte en werd op zijn plaats gehouden door een touwtje om haar slanke middel en een, dat tussen haar malse billen doorliep. Toen beide gevalletjes voor haar gevoel goed zate, bekeek ze zichzelf nog even in de spiegel. Zonder een spoor van zelfingenomenheid was ze tevreden over haar uiterlijk en bedacht ze, dat ze daarmee menige man of jongen zou kunnen verleiden. Ze deed de kastdeur dicht en verliet haar kamer. Op de overloop zag ze dat de deur van de ouderlijke slaapkamer op een kier stond, en zag ze haar moeder net op dat moment naakt met haar rug naar de deur toe staan, terwijl haar broer op de rand van het tweepersoons bed zat. Ze glimlachte en ging naar beneden, benieuwd wat haar vader zou zeggen. Paul zat op het terras in een soort tuinstoel, waarin hij zijn benen recht vooruit kon leggen. Vanwege de warmte had hij alleen nog maar een sportbroekje aan en hij genoot even met gesloten ogen van het prachtige weer. Hij schrok op uit een lichte sluimering, toen hij Sandra ineens lachend hoorde zeggen: "En? Wat vind je van mij, pap?" Hij opende zijn ogen en wat hij zag benam hem een ogenblik de adem. Zijn dochter stond met een brede glimlach voor hem, draaide ...
... koket een keer om haar as en keek hem weer lachend aan. Hij hapte naar adem toen hij naar haar keek: een en al verleidelijkheid, en dat voelde hij al direct in zijn kruis. Sandra lachte blij en trots, want zijn gezicht sprak boekdelen, maar toch wilde ze van hem horen hoe hij haar vond. "Nou? Wat zeg je ervan?" "Allemachtig, Sandra! Je bent één brok verleiding, weet je dat?" bracht hij toen uit, "Als je m'n dochter niet was, dan had ik je al lang bij me op schoot getrokken." Ze schoot in de lach, verschoof haar behaatje toch nog iets, meende enige beroering in zijn broekje te zien en ging prompt bij hem op schoot zitten. "Als je dat leuk vindt, dan doe ik dat toch?" lachte ze trots. "Vind je mij mooi?" "Meid, je bent prachtig. Als vader ben ik trots op je." gaf hij volmondig toe. "En als man?" wilde ze direct weten. Die vraag had Paul niet verwacht, maar hij herstelde zich snel. "Dat zei ik al: dan had ik je al lang bij mij op schoot getrokken." "Ik zit al bij je op schoot, pap. Dus, wat let je?" daagde ze hem nu toch een beetje uit. "Sandra, je bent m'n dochter." probeerde hij streng te zeggen, wat niet echt overtuigend overkwam. "Ja, dat weet ik. Maar je bent ook een man van vlees en bloed, toch? En ik ben een meisje van hetzelfde materiaal." Hij grinnikte even, maar aarzelde nog steeds. Daarop nam Sandra zijn ene hand en legde die achterlangs om haar middel, en de andere legde ze op haar borst, die ze licht aandrukte. "We mogen dan honderd keer vader en dochter zijn, pap, ...