Uitvaart - Sex Verhalen

Uitvaart

... eens?" vroeg zij zachtVragend draaide ze zich naar hem en keek hem aan.Ze slaakte een klein gilletje toen hij haar in zijn armen nam en haar tegen zich aan drukte, ze verstijfde even, twijfelend, en smolt toen tegen hem aan. Ze sloeg haar armen om hem heen. "Oh Mike..." zuchtte ze en vleide zichzelf tegen haar grote broer, ze inhaleerde zijn geur en wreef haar gezicht tegen zijn borst.Toen hij haar na een tijdje losliet zag hij dat ze huilde, stille tranen rolde langs haar wangen. Hij keek haar aan "had ik dat niet moeten doen?" fluisterde hij onzekerNoortje schudde haar hoofd "nee, juist wel Mike... ik... " ze zweeg en veegde met de rug van haar hand haar tranen weg en glimlachte naar hem "dank je Mike..."Zwijgend volgde ze hem het café in en toen ze samen aan een klein tafeltje zaten keek ze een tijdje naar hem voor ze de menukaart opensloeg en haar blik over de gerechten liet glijden.Toen ze beiden hun keuze hadden doorgegeven aan de serveerster keek ze hem weer aan."Weet je nog die vakantie in Duitsland, met pa en ma?" vroeg ze zachtMike knikte "ja op die camping toen, hoe oud was je? elf, twaalf? Zoiets, ik was net zestien geloof ik.Noortje knikte "ja klopt, ik werd twaalf dat jaar"Mike knikte, hij herinnerde het zich nog goed, het was het laatste jaar waarin ze vrienden waren, voordat ze in de maanden die volgden veranderde in een onhandelbaar, arrogant kreng.Het was een leuke vakantie geweest. Hij was eigenlijk al te oud om nog mee te gaan, maar juist door de ...

... vriendschap die hij met haar had destijds had hij het leuk gevonden om mee te gaan en had hij zonder zich opgelaten te voelen zijn tent opgezet naast die van zijn ouders."Weet je nog die avond na die wandeling toen het zo ging onweren en we hadden moeten schuilen?" vroeg ze zacht.Mike knikte, ja dat herinnerde hij zich, ze waren hoog in de bergen geweest toen het onweer losbarstte, gehaast had hij haar meegetrokken naar een berghut die hij een halve kilometer terug had gezien, angstig voor de inslagen die om hen heen in de kale rotsen sloegen.Giechelend was ze achter hem aangehold, onbewust van het gevaar waar ze zich in bevonden.Eenmaal in de berghut had hij haar bij zich genomen, haar tegen zich aangehouden, van schrik, angst dat haar iets zou overkomen. Die avond bleef het noodweer en hij had zijn ouders op de hoogte gebracht dat ze in de hut zouden blijven en de dag erop zouden afdalen. Die avond had ze in zijn armen geslapen in het enige bed dat de berghut rijk was, hij had zijn kleine zusje zacht gestreeld terwijl ze in slaap viel. Het was één van de meest dierbare herinneringen die hij aan haar had, pure liefde voor het meisje dat nog datzelfde jaar zou transformeren in een arrogant en vervelend mens.Die avond was eigenlijk het begin van het einde van hun vriendschap realiseerde hij zich nu."Ja ik weet het nog Noortje... het is één van mijn favoriete herinneringen aan jou, aan ons" sprak hij zacht.Noortje straalde "van mij ook, ik voelde me zo veilig bij je Mark, ik begrijp nu ...