Een relationele Rollercoaster 5 - Nieuwe vrienden - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 5 - Nieuwe vrienden

"Èh meneer? Mogen wij misschien bij jullie komen zitten."Ik kijk omhoog in het gezicht van de jonge vrouw die ik daarstraks nog in onze vorige kamer zag staan. Naast haar staat haar vriend. "De Wirt, Sepp heeft ons verteld dat u ook uit Nederland, komt en ervaring heeft in dit gebied." Ik sta op en reik haar mijn hand. "Aangenaam, John en dat is mijn vriendin Eefje."Zij schudt mijn hand. "Aangenaam Elisa en die stille krullenbol dat is mijn vriendje, Bert." Elisa ontpopt zich als een spontane Brabantse meid met het hart op de tong. Voordat we tien minuten verder zijn weten we dat zij voeger altijd met haar ouders in Oostenrijk vakantie vierde, maar tot meer dan enkele dagtochtjes was het nooit gekomen. Die dagtochtjes eindigden steevast bij een dalhut als deze en ze was nieuwsgierig naar wat achter die hutten nog te beleven valt. "Bert haal jij nog een paar pinten!" Hij staat op. "Jullie ook bier?" "Nee jongen, doe mij nog maar een Weizen."Ik kijk Eefje aan."Oké ik drink nog eentje mee." Elisa kijk mij aan. "Is dat lekker dat Weizen? Het ziet er zo onsmakelijk troebel uit." "Het is niet alleen lekker, althans dat vind ik. Het is de gist die het zo troebel maakt. Maar die gist zorgt er ook voor dat het veel beter wordt opgenomen. Je krijgt dan niet zo'n vol gevoel als van gewoon bier." Dan doe maar 4 Weizen Bert." Eefje kijkt haar aan. "Het is wel duidelijk wie bij jullie de broek aan heeft." Elisa lacht breeduit. "maak je om hem geen zorgen. Zo gauw als die broek uit is, ...

... ben ik als was in zijn vaardige handen." Al binnen een paar minuten is Bert terug, echter zonder Weizen." Elisa kijkt hem vragend aan. ""Die Sepp komt het zo brengen, meisje ongeduld." Ze kust hem op een wang. "Sorry schat, maar ik ben gewoon erg blij dat we samen hier zijn." Het blijkt een leuk jong stel waarbij zij een echt open boek lijkt. Zo weten wij al snel dat fysiotherapeut is in dezelfde kliniek, waar zij werkt als verpleegkundige. Het verwonderd ons geenszins dat zij het is die de stille Bert heeft veroverd. "Je zag me eerst niet zo erg zitten hè Bertje? Je had meer oog voor de stille ,onervaren verpleegstertjes die nog tegen meneer de fysio opkeken." Ze knipoogt naar Eefje. "Maar nu weet hij dat een ouder meisje met ervaring ook zo zijn voordelen heeft. Is het niet schat?" "Zo te zien ben jij ook een paar jaartjes ouder dan John en ik krijg niet de indruk dat hij iets te kort komt." Eefje lacht. " Dat komt hij ook niet! Hij moet zijn best doen om me bij te benen." Mijn mond valt open bij Eefjes reactie."Heeft mevrouw klachten?" "Nee John, maak je geen zorgen. Ik kom niets tekort." Ze knijpt in mijn knie. "Althans, nog niet!" Ik neem nog een forse slok van mijn Weizen, kijk Bert aan en ik leg een hand op zijn schouder. "Dan zit er niks anders op dan dat wij de dames overdag in de bergen flink afmatten, zodat ze 's nachts geen pap meer kunnen zeggen." Elisa reageert meteen. "Misschien kan ik geen pap meer zeggen, maar pap lusten??" "Lieverd moet dat nou? Het stoort ...