Mooie, Hollandse Astrid! - Sex Verhalen

Mooie, Hollandse Astrid!

... moest sluiten. Vanaf dan wisselden we alleen nog 'normale' vriendschappelijke mails uit die in frequentie ook nog eens steeds verder uit elkaar gingen liggen, om uiteindelijk te verzanden in nog heel af en toe een 'beschaafd' berichtje... tot zelfs dat wegviel en ook het eens zo drukke mailverkeer tussen ons nagenoeg stopte. Ik had er mezelf al een tijdje bij neergelegd dat ik mijn lieve, boeiende, opwindende en o zo hete chatvriendin voorgoed kwijt was... tot we anderhalf jaar later elkaar even plotseling als onverwacht tegenkwamen. Het was op die ene zonnige zaterdagmiddag in november, nu twee weken geleden. Mijn vriend en ik waren door onze buren uitgenodigd op een winterbarbecue. Een sympathiek koppel is het, die Vlaamse man en zijn Nederlandse vrouw, waarmee we al goed opschoten vanaf dag één dat ze naast ons kwamen wonen. We wisten dat er buiten ons alleen maar vrienden van vroeger uitgenodigd waren en rekenden er absoluut niet op dat we, buiten onze gastheer en zijn eega, iemand van de andere gasten zouden kennen. Mijn verbazing was dan ook enorm toen ik Astrid meteen herkende. De laatste ‘hete' mailtjes over en weer lagen dan wel al een hele poos achter ons, toch was er vanaf het allereerste moment een ondefinieerbaar broeierig oogcontact. Eén blik naar Bob, die ik bij gelegenheid wel eens een ‘nette' foto van Astrid had laten zien, volstond om te weten dat hij haar ook had herkend. Zijn brede grijns sprak boekdelen en de begeleidende knipoog die hij me toestuurde, ...

... stelde me gerust. Als vrouw bof je toch maar als de man waarmee je samenleeft zo ruimdenkend is. Ik mocht mijn gang gaan, mijn vriend gaf me zijn toestemming. De vrouw die zogoed als tegen Astrid aanstond, moest haar huidige vriendin Ella zijn. De niet onknappe dame was in ieder geval flink wat jonger als zij. Ella’s haren zaten anders, maar verder leek ze heel sterk op de foto die Astrid me van haar had gestuurd, vlak na hun tweede date. De jonge vrouw, die er de directe aanleiding toe was dat het eens zo opwindende contact tussen Astrid en mij was verwaterd tot een beleefde ‘Halmark card' met Kerst, was misschien net iets te nadrukkelijk opgemaakt, maar ergens vond ik haar wel bij Astrid passen. Verder schatte ik haar een tikkeltje naïef in, want Ella leek niet door te hebben welk kat en muisspelletje zich onder haar ogen afspeelde. Nog voor Astrid en ik ook maar één woord met elkaar wisselden, hadden we elkaar al tot op het bot gewikt en gewogen, én onze strategie bepaald. Zij gaf het voorzetje met een nonchalante verwijzing naar een computerprobleempje waarmee ze een hele poos zoet was geweest. Ik speelde daar schuchter en tegelijk toch handig op in door een verhaal op te hangen over een aanslepend Firewall probleem wat me zorgen baarde. Waarschijnlijk was dat een kleinigheid, dacht zij luidop en omdat het toch maar twintig meter lopen was tot aan ons huis stelde Astrid voor dat ze er wel even snel naar zou kunnen kijken. Een minuutje of tien, beloofde ze aan Ella,… alleen ...