Mooie, Hollandse Astrid! - Sex Verhalen

Mooie, Hollandse Astrid!

... allerhoogst schavotje. Ondertussen werd elke ‘ja’ als het ware uit mijn mond geperst en bij de laatste kwam ik als een speer. Mijn orgasme was zo intens en zo doorleefd dat ik compleet uitgeteld was. Slechts vaag drong het tot me door dat ook Astrid haar hoogtepunt beleefde. Het was dat ze haar genot uitschreeuwde in een haast dierlijk klinkende oerkreet, anders had ik het wellicht niet eens opgemerkt. Ruimte voor tederheid, liefdevolle strelingen en heerlijk intiem zoenen was er wel toen we even later in elkanders armen schoven. Het was al kwart voor één zag ik op de wekker. Bijna vijf kwartier van liederlijke lust lagen achter ons. Nu hadden we allebei duidelijk nood aan dit rustige intermezzo, waarin we ons als vanzelf lieten leiden door de al zolang stiekem gekoesterde gevoelens voor elkaar. We kusten, streelden en likten elk denkbaar plekje van elkanders lichaam. We fluisterden elkaar liefdevolle woordjes toe, in het wederzijdse besef dat de werkelijkheid van wat we net samen hadden beleefd honderd keer beter was dan de fictieve seks die we voordien online met elkaar hadden. Toch werd het tijd om naar de realiteit terug te keren. Astrid zou zo wel moeten vertrekken, bedacht ik. Het was heel erg mooi geweest, dat zeker. Onder aansporing van Astrid had ik me ongelooflijk laten gaan en samen hadden we elke fatsoensnorm vertrappeld in een scala van geilheid dat wat mij betrof zijn gelijke niet kende. Helaas was nu het moment gekomen waarop we aan afscheid nemen moesten ...

... beginnen denken. Ik wilde er net over beginnen toen zij het woord nam. “Je bent een beest in bed, Andrea,” grinnikte ze glunderend. “Weet je, ik ben best benieuwd of jij ook zo een wilde furie bent als je met Bob vrijt.” Haar laatste opmerking probeerde ik te negeren en tegelijk wilde ik haar toch ter wille zijn. “Jij was anders de aanjaagster hoor!” toverde ik een glimlach op mijn gelaat. “Het was heerlijk, Astrid. Ongelooflijk dank daarvoor, lieve schat, maar kijk eens naar de klok… Bijna één uur. Ik zou niet willen dat je omwille van mij problemen krijgt met Ella.” “Zit daar maar niet over in, liefje. Ella en ik gunnen elkaar wel eens wat. Ik heb haar geen berichtje gestuurd, dus weet ze dat ze niet moet langskomen om me op te halen. Ik ga straks wel met de trein naar huis.” Terwijl ze het bijna achteloos liet klinken, ging Astrid op de kant van het bed zitten en nam het fotokadertje van het nachtkastje. Ze bekeek het plaatje van Bob en mij aandachtig en plaatste het dan terug, maar wel met de foto naar de muur gericht. “Jullie zijn echt een mooi stel, Andrea… maar nu we toch alle tijd hebben, wil ik zo dadelijk jouw Rob zijn.” “Wat!?” Ik balde mijn handen tot vuisten bij het beeld dat haar woorden bij me opriep. “Zeg Astrid… Kunnen we dat niet voor een andere keer bewaren? Ik moet vanmiddag zelf ook nog de deur uit.” “Nee, schatje…” zei ze, mij met een zelfzekere blik aankijkend. “Ik ga voor Rob spelen en jij zult mijn Andrea zijn. Waar ligt die strapon van je, lieverd?” “Geen ...