Voetjes op de grond (6) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (6)

... voelde sidderen, ging het tempo plots flink naar omlaag. “Ja… ja, jajaja…! Ooooooh!” “Ga door!” riep ik toen het erop leek dat Suzanne helemaal stil zou vallen. Het was niet dat ik mijn droomvrouw haar orgasme niet gunde, maar nu ik er zelf zo dicht tegenaan zat, schreeuwde mijn hele lichaam uit dat het ditmaal geen genoegen zou nemen met een ‘net niet’ ervaring. Ik gunde haar een handvol seconden, maar dan begon ik mijn kut weer in een hoog tempo tegen de hare op te bewegen. “Geef het me, schat!” porde ik haar aan. “Ga vooral door… Please!” “Kan niet… meer,” pufte ze, “ik ben… kapot.” “Jawel!” reageerde ik genadeloos. “Komaan Suzanne! Beuk me… ik ben er bijna!” Het duurde nog minstens tien tellen, maar toen begon ze toch weer tegen me op te bewegen. Suzanne herstelde snel en veel vlugger dan ik verwachtte, hadden we dezelfde intense cadans weer te pakken. Opnieuw zwiepten haar borsten sierlijk voor mijn ogen, maar omdat Suzannes parels van vrouwelijke perfectie mij al een keer hadden afgeleid, draaide ik mijn hoofd opzij, met de bedoeling om me helemaal op mijn eigen genot te concentreren. Toevallig ging mijn blik die kant op waar de kleerkast stond, met die grote spiegeldeuren. Wat ik daarin te zien kreeg tartte elke verbeelding. Het was zo een hemels gezicht om Suzannes gladde, ronde kontje gedreven heen en weer te zien rammen, dat mijn lichaam gelijk in overdrive ging. Meer dan je ooit met woorden zou kunnen beschrijven, vertelde het ritmische aan en ontspannen van haar ...

... bilspieren me hoezeer deze knappe, lieve vrouw zich tot het uiterste inspande, alleen maar om mij dat éne, zo gewenste hoogtepunt te bezorgen. In dat besef, én overmand door een gevoel van grenzeloze liefde voor Suzanne, liet ik me vanaf dan moeiteloos door die lieve schat over het randje tillen. Wat ik in dat ontzettend heftige, verlossende moment allemaal aan onzin uitkraamde - behalve haar naam dan – weet ik niet precies meer, maar wellicht doet dat er ook niet echt toe. Wat er wel toe deed, was dat Suzanne zich even uitgeput als ik boven op mij liet vallen, waarna we allebei minutenlang lagen na te hijgen, innig verstrengeld in elkanders armen. Haar warme lijf bovenop het mijne voelde heerlijk aan en wellicht lag daarin de oorzaak verscholen dat mijn lichaam zo extreem lang natintelde. Geen van beiden spraken we een woord en Suzanne verroerde zich niet eens. Met haar hoofd rustend op mijn borsten en haar zachte blonde haar tegen mijn kin leek het er zelfs even alsof ze sliep, maar toen ik haar schouders begon te strelen, tilde ze haar hoofd op. Nooit eerder had ik iemand zo stralend zien glimlachen. “Schatje,” zei ze, “je was gewoonweg fantastisch. Het is dat ik weet dat je me niets voorloog, anders zou ik niet geloven dat jij nooit een ander vrouw hebt gehad. Je bent een natuurtalent, Marianne, wist je dat?” “Dankjewel,” antwoordde ik. Haar complimenten deden me lichtjes blozen. “Maar euh… ik had wel de beste lerares die ik me kan indenken.” “Jij ook bedankt,” giechelde ...