Mirjams Test - Sex Verhalen

Mirjams Test

Mirjams stiletto’s klikken op het trottoir. De avond begint te vallen. Met haar jas dichtgeknoopt tegen de kou kijkt ze voor de zoveelste keer op haar telefoon. Het laatste appje van Thomas staat nog in het scherm: ´Meld je, 20.00 uur, Leidsestraat 12. 1e etage, kamer 1.24. Geen ondergoed, alleen een lange jas en hakken.´ Mirjam stopt de telefoon weer in haar zak en loopt stevig door. Ze wil niet te laat komen. Leidsestraat 12 blijkt een oud schoolgebouw. Zo´n klassieke school met een statige hoge gevel, smalle verticale ramen en een mooie oude entree. De grote houten deur gaat moeizaam open. Binnen lijkt het gebouw verlaten. Alleen achter een hoge balie zit een oudere man. “Kan ik u helpen?” Zijn stem galmt wat na in de lege hal. Mirjam loopt onzeker op hem af: “Goedenavond, meneer. Ik zoek kamer 1.24.” De man antwoordt niet meteen. Hij neemt haar langzaam van onder tot boven op. Bij haar ogen blijft zijn blik hangen. Dan tovert hij plots een grote glimlach op zijn gezicht en wijst hij naar de trap. “Blij dat u er bent. Trap op, eerste gang links. Kan niet missen.”Kamer 1.24 is helemaal leeg. Alleen in de hoek staat een krukje. Net als Mirjam denkt dat ze in de verkeerde kamer staat, gaat de deur open. “Zo, dus jij bent Thomas’ nieuwste verovering? Ik ben Roos,” spreekt de vrouw die is binnengelopen. Ze draagt een lange witte verpleegstersjas. Mirjam schat haar een een jaar of 50 en met haar lange donkere haren in een knot ziet Roos er streng uit. Voordat Mirjam kan ...

... antwoorden, gaat Roos verder: “Doe je hakken maar uit en leg je jas maar op de kruk schat..” Mirjam aarzelt en vraagt zich af waar Thomas is. “Is Thomas hier?”, vraagt ze. Roos kijkt haar nu strak aan. “Luister goed schat. Of Thomas er nu wel is of niet is, dat doet er niet toe. Hij heeft je hierheen gestuurd toch? Lijkt me voor jou fijn als we even de regels van vanavond doornemen. 1. Jij praat alleen als ik het goed vind. 2. Jij doet alles wat ik zeg.” Als je dat niet kunt of wilt, mag je nu vertrekken. Kan je het wel, dan trek je je schoenen en jas uit en hou je je mond verder. Jouw keus.” Mirjam is even verbluft, maar dan stapt ze uit haar schoenen en begint ze een voor een de knopen van haar jas los te maken. Bij de laatste knoop aarzelt ze nog heel even. Maar dan besluit ze er voor te gaan en doet ze haar jas uit.Mirjam loopt achter Roos aan door de gang van het schoolgebouw. Ze is naakt en probeert al lopend haar heen en weer wiebelende borsten met haar handen te bedekken. Aan het eind van de gang lopen ze een nieuwe kamer binnen. Het is een kleine ruimte en het is er aangenaam warm. Op een tafeltje liggen wat attributen. Roos wijst er naar: “Doe jij even die enkel- en polsboeien om?” Mirjam begint met haar polsen. Het zijn leren banden die met een riempje makkelijk te stellen zijn. In mum van tijd heeft ze de vier boeien om. Roos kijkt tevreden toe. Ze pakt de bijpassende collar met stalen ketting van het tafeltje en doet deze bij Mirjam strak om haar nek. “Op je knietjes, ...