1. Lydia 04. Restaurant


    Datum: 26-7-2018, Categorieën: Extreem Auteur: Easy Does It, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Lydia 03. LydiaIk ben verheugd. Vanavond ga ik eten met het gezelschap en mooie Claremont. Opgewekt loop ik 's middags langs de boulevard en vind een passende blouse. Ik koop nooit blouses voor mijzelf, maar het staat me eigenlijk best goed. Ik lijk nu wel een zakenman. Op een terras neem ik een groot glas bier om de zenuwen te bedwingen. Één minuut voor acht uur loop ik het restaurant binnen. Het is ruim en deftig. Een beter restaurant dan waar ik normaal kom. Een dame loopt naar me toe en vraagt of ik Martin heet. Ze leidt me naar het terras waar het gezelschap al zit. Ze zitten aan een ruime tafel met zachte rode stoelen en uitzicht op de zee. Ze zien er chique uit. Ik val uit de toon in mijn blouse en spijkerbroek. Lydia kijkt me verheugd aan."Hi, good to see you. Nice blouse. Come here Martin and give me a kiss."Ze draagt geen opzichtige bloemetjesjurk, maar een strakke zwarte kanten jurk met een parelketting. Ze kust me op de mond, en legt haar hand op mijn bil. Ze komt te dichtbij me. Ik ken haar nauwelijks. Ze pakt mijn kin in haar hand. "A pity that you didn't shave. Please take a seat Martin." Ik zie dat Claremont er niet is. Lydia ziet mijn vertwijfeling."I'm sorry. Claremont couldn't make it, but you wil see her again tomorrow on the beach Martin, don't worry.""Oh, I don't worry. But why couldn't she come?""It's complicated Martin, maybe I will explain you later. How do you feel tonight?"Ik zit recht tegenover ...
    ... Lydia, ze kijkt me aan met haar levendige staalgrijze ogen. Ze heeft perfect geblondeerde lange haren en een oud gezicht. Ze bekijkt me ongegeneerd. Wat doe ik hier, met deze vreemde mensen? Moet ik geen treinkaartje kopen? Ik durf niet tegen haar te zeggen dat ik die zoen raar vond. Ik zeg dat ik me prima voel.Ze stelt de anderen aan me voor. De man naast me is George, haar echtgenoot. Als hij aardrijkskunde zou onderwijzen zou ik het geloven. Kort zwart golvend haar en een baardje. Een lange smalle man met een bol buikje. Hij draagt net als Richard een jasje en een stropdas. George straalt onrust uit in zijn nette kleren en hij kijkt me niet echt aan. Dassie ziet er prachtig uit in haar strakke lichtbruine strapless jurk. Ze kijkt naar Richard en naar haar glas. Heel even kijkt ze me vluchtig aan. Als de menukaart wordt gebracht bestelt Lydia Italiaanse rode wijn en een karaf water. In het Italiaans vraagt ze de ober de wijnglazen van Dassie en George mee te nemen."They won't be drinking wine." zegt ze opgewekt. George en Dassie kijken naar Lydia maar ze zeggen niets. Ze laten de menukaarten ongeopend voor zich liggen. Lydia kiest een gerecht voor George, en Richard kiest een gerecht voor Dassie. Lydia neemt voor zichzelf een visschotel en oesters vooraf. Ik volg haar met de visschotel, maar neem een tomatensoep vooraf. Lydia vertelt dat zij en George in Los Angeles wonen. De meeste tijd brengen ze aan het strand door."We are here to visit good friends for a yearly party on an ...
«123»