Sabrina 1 - Sex Verhalen

Sabrina 1

Het was weer een rotdag vandaag. Sabrina was slecht gehumeurd. Voor haar zat het allemaal tegen. Ze was verrokken met slaande deuren. Reden ervan was de rotbui van haar moeder. Dat mens begon stilaan op haar zenuwen te werken. Het kon nooit vlug genoeg gaan als ze de tafel dekte, dan kwam ze morren dat haar kamer over hoop lag en als afsluiter was er de was, die alle kanten te slingeren lag. Al deed ze het niet graag, ditmaal was ze blij dat ze naar haar werk kon gaan. Het was maar vijf minuten met de fiets. Zolang het weer mee zat deed ze het graag. Voor haar was het een gezonde ontspanning als ze op de trappers zat. Meestal had ze een jeans aan, maar omdat het weer het toeliet had ze voor een plooirokje gekozen. Het was nogal kort. Als de wind ermee speelde gaf het haar billen bloot. Veel had ze daar niet op tegen. Ze genoot zelfs ervan als ze naar haar keken, als het rokje haar slipje prijs gaf. Het was weer een van die hete zomerdagen. Het zorgde ervoor dat ze niet al te veel om het lijf had. Het topje reikte nauwelijks tot haar navel. Het was een ding dat je zonder BH droeg. Het zorgde er enkel voor dat haar borsten zich prijs gaven. Al waren ze bedekt de stof liet maar weinig aan de verbeelding over, als je kon zien hoe haar tepeltjes zich aftekende. Ergens genoot ze ervan als ze voelde hoe de wind haar borsten streelde, dat de stof niet in staat was om de bries te negeren. Het zorgde er enkel voor dat haar topjes steeds stijver werden. Ergens huiverde ze ervan als ...

... Frans haar zo te zien kreeg. Hij was het afdelingshoofd en maakte er een hobby van om zich op te geilen aan haar lijf. Tot nu toe had ze altijd de boot afgehouden, had ze hem duidelijk gemaakt dat zijn avances haar niet interesseerde. Zelfs toen hij dreigde om haar te ontslaan, als ze er niet op inging negeerde ze hem. Ze maakte hem duidelijk dat een rotjob als deze je overal kon vinden. Wijselijk hield Frans zich in, begreep als hij nog verder zou aandringen dat ze dan zou vertrekken. Geduld was een mooie deugd, ooit zou hij er de kans toe krijgen. Nog maar pas had ze haar fiets gestald of Frans kwam haar al tegen. Hij wees op zijn horloge. Het was niet de eerste keer dat ze een paar minuutjes te laat was, maar als je in het magazijn werkte maakte dit maar weinig uit. Ze had meer als de kans om de verloren tijd in te halen. Eerst wilde hij een uitbrander geven maar hij bedacht zich. Het enige waar hij oog voor had waren de donkere plekjes die door het T shirt te zien waren. Al zag Sabrina dat hij naar haar tepels staarde, ze negeerde zijn blik. Het enige wat ze deed was zo vlug ze kon de deur van het magazijn te openen. Al rook het er verdufte, het was een plaats waar ze tot rust kwam. De lijst lag al klaar van wat er in de rekken gestald moet worden. Voor haar was het hard labeur, zeker als er van die zware dingen bij zaten, maar ze klaagde niet. Uitrusten dat kon ze in de namiddag, als ze de bestellingen deed bij de leveranciers. Ergens wond het haar op als ze eraan dacht. Het ...