Spel of werkelijkheid (deel 1 van 2) - Sex Verhalen

Spel of werkelijkheid (deel 1 van 2)

Een penetrante, niet nader te duiden geur, prikkelt mijn neus, als ik wakker wordt. De geur verdwijnt direct, waarna ik mijn ogen open, maar niets zie. Mijn hoofd doet zeer en ik ben mijn oriëntatie volledig kwijt. Het enige dat ik me nog herinner is dat ik vannacht, na een telefoontje van de alarmcentrale, richting mijn bedrijf gegaan ben. Ook herinner ik me dat ik naar binnen ben gegaan, en richting het kantoortje gelopen ben, waar volgens de medewerker van de alarmcentrale het alarm geactiveerd is geweest. Het laatste dat ik nog weet is dat ik de “onterechte” alarmmelding heb geannuleerd, maar daarna werd het zwart. “De kluiscodes” hoor ik een vrouwenstem in gebroken Nederlands zeggen. “Huh, wat?” reageer ik gedesoriënteerd. “De kluiscodes vriend” zegt een andere stem, die eveneens afkomstig is van een dame, maar deze klinkt autochtoon. Ik probeer op te staan, maar dit lukt niet, want mijn armen en benen zijn vastgebonden met boeien naar het schijnt, want het voelt metaalachtig aan. “Tegenstribbelen heeft geen zin vriend” zegt de autochtone vrouw, die qua stem klinkt als een jonger iemand. “Goedschiks of kwaadschiks” zegt de allochtone stem “ons maakt het niet uit, maar de codes ga je geven”. Een pets tegen mijn gezicht moet duidelijk maken dat ze het meent, doch ik geef geen krimp, want ik kan immers wel tegen een stootje. “Ik denk niet dat hij al begrijpt in welke positie hij verkeert” zegt de perfect Nederlands sprekende vrouw, waarna een zachte tik op mijn neus volgt. ...

... “Denk er even over na” vervolgt de stem “je ligt vastgebonden op je bureau; de alarmcentrale is afgebeld; het is vrijdagnacht en je gaat maandag pas weer open; je bent vrijgezel, dus er is niemand die je mist en daarbij zijn wij bereid om je volledig te slopen”. De stem is stil, waarna ik me direct besef, dat zij op de hoogte zijn van mijn privésituatie, want ik ben inderdaad vrijgezel en mijn bedrijf, welke afgelegen op een industrieterrein ligt, opent maandag pas weer haar deuren, dus de kans dat mijn medewerkers me kunnen redden uit deze situatie doet zich niet eerder voor dan over 2 dagen. Minutenlang is het muisstil in de ruimte, waarna ik plots weer een tik tegen mijn gezicht krijg, waarna het woord “kluiscode” nogmaals klinkt uit de mond van de allochtone dame, die een stuk ouder klinkt dan de andere vrouw. “Al vermoord je me, maar de kluiscode ga ik je niet geven” zeg ik stellig, want als ik het wel doe dan is mijn leven sowieso voorbij, aangezien in de kluis veel belastend materiaal zit van klanten, die blind op mij vertrouwen. “Pak de schaar maar” zegt de Nederlandse vrouw, waarna ik huiver van angst voor hetgeen de dames van plan zijn te doen. “Als jij niet bereid bent de kluis te openen dan zijn wij genoodzaakt om jou ook chantabel te maken” klinkt het uit de mond van de Nederlandse dame, terwijl ik voel hoe een schaar in mijn broek begint te knippen. Mijn in de haast aangetrokken joggingbroek, wordt, over de lengte van de broekspijpen, door een van de twee door ...