verslaafd aan mijn minnaar (deel III) - Sex Verhalen

verslaafd aan mijn minnaar (deel III)

... Johans pik. Sabine is in één woord gechoqueerd. Zo onopvallend mogelijk sluit ze hun gesprekje af en kruipt in bed om een goed potje te janken. Sabine laat het een paar dagen bezinken. Donderdag echter, mailt ze Johan dat ze ermee stopt. Ze voegt eraan toe dat ze het eigenlijk onredelijk vindt van zichzelf, dat ze op deze manier reageert op de bewuste foto’s maar ze kan er gewoon niet mee leven. Johan antwoordt kort : hij vindt het jammer maar respecteert haar beslissing. En daar moet ze het maar mee doen ! pfffffff ! Wat had ze dan verwacht? Dat hij zou smeken? Nee, dat doet een man zoals Johan niet, nu niet en nooit niet ! De dagen kruipen tergend langzaam voorbij en worden weken. Sabine begint hoe langer hoe meer te twijfelen aan haar besluit. In feite, mist ze het contact met Johan meer dan ze ooit had kunnen vermoeden. Ze kon met hem dan ook over van alles en nog wat praten. Eigenlijk was hij ondertussen een hartsvriend geworden. Ze had hem dingen toe vertrouwd die ze nog nooit aan iemand had verteld. En ja ! Ze kan zijn pik niet vergeten en wat hij met haar kon doen ! Ze verlangt er soms zo hevig naar dat het gewoon fysiek pijn doet. Het klinkt misschien onnozel maar als ze haar relatie met Patrick wil verder zetten, heeft ze gewoon af en toe behoefte aan het extraatje dat Johan haar kan bieden. Ze mag er niet aan denken dat ze voor de rest van haar leven content moet zijn met de vanille-sex van Patrick, help !! Met een bang hartje tikt ze haar mailtje. Ze excuseert ...

... zich voor haar overhaaste beslissing en haar belachelijk ongegronde jaloezie. Ze geeft ook toe dat ze zowel zijn pik als hemzelf enorm mist. Wat als hij haar afwijst? Gelukkig heeft ze binnen het uur een reactie want ze liep zowaar de muren op van zenuwachtigheid. Johan is blij dat ze weer contact zoekt en schrijft dat hij, ook al respecteerde hij haar beslissing, hij er toch wel serieus van baalde. Deze paar woordjes klinken Sabine als muziek in haar oren. Ze kent Johan ondertussen al goed genoeg om te weten dat hij geen man is die met zijn gevoelens te koop loopt. Voorlopig is ze hiermee dik tevreden. Dit zegt voor haar zoveel meer dan een liefdesbrief van 10 pagina’s. Die avond zit Sabine nagelbijtend te wachten tot Johan inlogt. Iets over 21u komt hij dan eindelijk online. Nadat ze elkaar beleefd ‘goede avond’ hebben gewenst, verloopt het eventjes wat stroef. Geen van beiden weet precies goed wat zeggen. Er wordt wat over koetjes en kalfjes gepraat. Uiteindelijk komt dan het onderwerp ‘hun relatiebreuk’ toch aan bod. De oorzaken, redenen en de ellende die er op volgde, worden uitgebreid besproken. Ze zijn tenslotte alle twee volwassen mensen die perfect weten waar ze mee bezig zijn. Eén ding beloven ze elkaar : wat er ook gebeurt, vanaf nu zijn ze over alles open en eerlijk, geen geheimen meer, ook al zal het misschien soms pijnlijk zijn. Naarmate hun gesprek vordert, voelt Sabine zich beter en beter in haar vel. Ze herleeft helemaal, ze heeft Johan terug ! Johan heeft ...