Mini - 26 - Sex Verhalen

Mini - 26

... batterijen!”Nu was het Ton z’n beurt.“Lieve Clara. Zal ik aan Kees en Jo vragen of zij zich even discreet willen verwijderen zodat Jo zich aan Kees z’n bezemsteel kan vergrijpen? Dan zal ik in de tussentijd jou je vermeende achterstand op je lieve zusje in recordtijd laten inlopen. Misschien moeten voor Kees daarna een nieuwe slaapbank kopen, maar dat heb ik er dan wel voor over.”Clara keek hem arrogant aan. “Meneer Boogers, ik constateerde alleen maar dat mijn zus wellicht een voorsprong op mij heeft. Het is niet aan u om te bepalen of en zo ja hoé die voorsprong ingehaald moet worden. Dat bepaal ik nog altijd zelf.Ik heb op m'n zestiende verjaardag een cadeautje gekregen van een vriendje wat ik net gedumpt had;een T-shirt met daarop de tekst ‘Met m’n hondje mag je spelen. Van m’n poesje blijf je af.’ Als jij zo doorgaat zoek ik dat shirt op en ga het dragen. Dat ex-vriendje heeft trouwens een paar weken met een blauw oog rondgelopen. Nou jij weer, lover…”Ze keek hem verliefd lachend aan en sloeg haar armen om hem heen. “Maar ik hou wel van je, hoor…Zelfs met een ongeschoren kop. Lekker ruig!” Ik tikte even met mijn lepeltje op mijn koffiemok. “Zeg dames en heer. Ik stel voor dat we het onderwerp ‘penisplant’ en alles wat daarmee te maken heeft even in de ijskast zetten. Langzaam maar zeker gaat deze discussie een kant uit die op z’n minst ‘twijfelachtig’ genoemd mag worden.”“Een penis in de ijskast kan mij niet erg bekoren, Kees. Daar kun je niks mee.” “Misschien is dat nu ...

... even juist de bedoeling, Ton. Ga je maar douchen en scheren. Dan is m’n lieve zusje ook blij. Jij ook Joline, minus scheren. Dan kunnen Claar en ik ten minste eventjes als broer en zus de serieuze dingen des levens bespreken. Zoals de koers van de bitcoin of zo.”“Ga je mee douchen zus?” lachte Ton. Joline trok een gezicht. “Ehhh…. Nee. De laatste keer was… een jaar of twintig geleden? Ik ga wel naar de ‘mastershower’, jij kunt je behelpen in de logeerbadkamer.” Ze verdwenen en ik wendde me tot Clara.“Nog een kop thee?” Ze schudde haar hoofd. “Hoe vind jij hem?” “Ton? Een dijk van een vent. Vond ik vorige week al, toen hij hier voor het eerst binnenkwam. Binnen de minuut zaten we op één lijn. Gisteren ook. Weet je zus, ik zeg het niet gauw, maar hij is een van de weinige officieren die ik graag als pelotonscommandant op missie had willen hebben. En da’s een héél groot compliment. Maar goed, ik beoordeel hem op andere kwaliteiten dan jij, waarschijnlijk.” Ik moest grinniken.Clara knikte peinzend. “Hij is héél direct. Komt zo snel mogelijk tot de kern van de zaak. Draait er niet omheen. Heerlijk! Hij stond van de week plotseling aan de deur, ik deed open en schrok me kapot. Hij zei heel simpel: “Clara, ik vind je bijzonder aardig. Ga je met me mee, een stuk wandelen en praten? Ik heb je iets te zeggen.” Vervolgens gaan we naar buiten en ik dacht nog: ‘Nou, dit wordt wéér een uur om de hete brij heendraaien en ergens in het bos een poging om me te zoenen. Ben benieuwd…’Vervolgens ...