1. Heeft U Misschien...


    Datum: 17-7-2018, Categorieën: Werk Auteur: Zorro, Bron: Opwindend

    ... Mevrouw.Er zit niets verdachts in Uw bagage, maar ik zal U even moeten fouilleren. Voor U is het, het beste dat U meewerkt, ander gaat het nog langer duren voor U met Uw vriend bent verenigd.““Dit is helemaal het toppunt! Wie denkt U wel eigenlijk niet te zijn? Gelooft U nu werkelijk dat ik iets mee zou smokkelen?“ “Dat hoor ik elke dag Mevrouw,“ zei ik ijzig. “U zult er verbaasd van staan wat sommige mensen in hun broekje mee ons land binnen brengen. Komt U maar mee.“Het ging niet bepaald van harte maar, ze begreep wel dat ze geen andere keus had dan me te volgen.Ik bracht haar naar een kleine ruimte waar alleen een stoel en een tafel in stond. Ze keek me vol wantrouwen aan. “Waar is de vrouwelijke beambte?“ vroeg ze.“U denkt toch niet dat U me mag fouilleren?“Ik maakte een grimas op mijn gezicht en zei dat ze het toch echt met mij zou moeten doen."Mijn vrouwelijke collega heeft zich vandaag ziek gemeld, en we hebben geen vervanger. We zitten nogal krap in het personeel. Trekt U de jas en de schoenen maar even uit,“ zei ik terwijl ik de deur op slot draaide van het kantoor. “Als er niets aan de hand is, kunt U Uw weg zo vervolgen.“Ik zag dat ze nu ze haar jas had uit getrokken, er helemaal niet slecht uit zag. Ze droeg een korte rok met daarop een kort truitje. Haar malle kontje zag er zeer appetijtelijk uit.'Dit zou een diepgaand onderzoek worden,’ dacht ik geil.“Houd U Uw armen maar even omhoog, Mevrouw,“ zei ik beleefd. Ze strekte haar armen, en ik ging achter haar ...
    ... staan. Ik begon haar langzaam te betasten en liet mijn handen even op haar stevige borsten rusten.Ze ademde even zwaar toen ik vol in haar tieten kneep.“Wat moet dat Meneer? Waarom bevoeld U zolang mijn borsten? Hoort dat echt bij het fouilleren?““Ik ben bang van wel Mevrouw, Vooral als ze verdacht aanvoelen. Zijn die écht van U zelf?“Van binnen lachte ik me natuurlijk kapot.“Ja natuurlijk zijn die van mij. Wilt U ze nu misschien loslaten?“ Ik had ze misschien even iets te lang betast. Ondanks dat ze me waarschijnlijk zeer vrijpostig vond, had ik in de gauwigheid toen wel gevoeld dat Mevrouw haar tepels onder het dunne truitje opzwollen tot een paar stevige knopjes.Ik liet me zakken en bevoelde haar heupen en haar billen. Het spannendste zat er aan te komen, en ik voelde mijn lul langzaam verstijven in mijn broek.Tot nu toe had ik nog niets belastend gevonden. Ik kwam overeind en vroeg haar of ze met haar handen op de tafel wilde steunen om zich gereed te maken voor het inwendige onderzoek.Ze kreeg het nu helemaal Spaans benauwd. “Waaat!! Inwendig onderzoek? Gaat U met uw vingers in mijn intieme delen, om te voelen of er wat in zit? Bent U soms gek geworden?“Ik keek haar streng aan. “Weest U maar niet ongerust. Als U niks te verbergen hebt, is er niets aan de hand. Trouwens wat wilt U? Dat ik mijn handschoenen aan hou, of zal ik U zonder onderzoeken?““Zonder,“ beet ze me toe.“ Ze ging staan en ik stroopte vol verwachting haar slipje naar beneden.Dat ik ze zo ver al gekregen had, ...