Leven Bij De Apen - 2 - Sex Verhalen

Leven Bij De Apen - 2

... mijn bil met het smerige middel die ons zo heeft veranderd. Blijkbaar moeten we nog meer geil en afhankelijk worden van apen.Nog even een chip aanbrengen Henk, hoor ik de man zeggen. Bijna vergeten zegt die dan en loopt weg om snel weer terug te komen met twee chip injectors.Even kijken of die werkt zegt de man en houdt een scanner bij de chip. Die piept wat. Henk zegt: dit is het volgnummer 028, voer maar in het systeem dat die bij apin Eef wordt ingepland. Hij doet het luik aan de bovenkant open en pakt me in de nek. Veel vet hebben we inmiddels niet meer door al het gezonde eten, maar toch weet Henk een dikke huidplooi te pakken.Heel even vervelend hoor Eef, zegt Henk dan en steekt de dikke naald in mijn nekvel. Ik schreeuw even van schrik en pijn.De chip zo groot als een dikke rijstkorrel wordt in mijn nek gepland. Hetzelfde gebeurt natuurlijk met Els die heeft nummer 029. Met de scanner wordt het nogmaals gecontroleerd. Vanaf nu zijn we mens apin nummer 028 en 029.Ik krijg tranen in de ogen als we wegrijden. Mijn geliefde aapman moet ik achterlaten. Ik zwaai nog even maar hij kan het niet zien. Nog een laatste blik op zijn nu slappe piemel en dan is hij uit het zicht.Ik ga maar liggen in het stro en val ondanks alles in slaap. Ik droom over bono en dat hij me zwanger heeft gemaakt. Ik ben er blij mee om voor hem een baby aapje te werpen. Ik sta nu ook hoger in de groepsrang, zelfs boven Els. Krijg veel aandacht van bono en wordt elke dag lekker gedekt door hem.Nat en ...

... geil word ik ruw uit de droom gewekt doordat we door een diepe kuil rijden.Jammer het was zo’n fijne droom. Ik heb dat nog niet eerder gehad, zou het door de nieuwe injectie komen. Kan ik nu zelfs alleen maar over een apen man dromen?Veel tijd om na te denken heb ik niet. We stoppen in een loods. De kist wordt van de pick-up getiteld en op een transport kar gezet. De kar wordt naar buiten gereden en dan zie ik dat we op een klein vliegveld zijn. We rijden naar een helikopter en worden daar in gezet.Eenmaal in de heli worden we weer gecontroleerd op de chip. Ja, dit zijn ze hoor, apin 028 en 029, hoor ik iemand zeggen.Niet veel later vliegen we weg.Na voor mijn gevoel wel een uur vliegen landen we ergens. Als we worden uitgeladen zie ik dat het slechts een landing plaats is voor heli,s.Zo goed mogelijk probeer ik te zien wat er gebeurt en vooral waar we zijn. In de verte zie ik wel water, lijkt wel een zee zo groot.Weer gaan de kisten op een auto en na een korte rit zie ik de bestemming.Boven de ingang kan ik nog net lezen:«WELCOME TO THE HUMAN -ANIMAL ZOO».Menselijke dieren, ja dat zijn we wel een beetje.Ik kijk even naar de kist naast me en zie Els ook met grote verbazing kijken en wijst ergens naar.Ik volg haar vinger en zie,….tweevrouwen met een paardenkop, een staart die zo te zienvan net boven de billen komt, verder een korset zo te zien ook van paardenhuid.Aan de voeten en handen hebben ze hoeven. Waarschijnlijk zit alles er ook aan gelijmd net als ons masker.Ze trekken ...